Jan Skowron (ur. 12 kwietnia 1885 w Rytwianach, zm. 10 maja 1965 w
Staszowie) – malarz i literat. Artysta-legionista, który figuruje w
spisie legionistów w Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. W latach
1906-1913 studiował na ASP w Krakowie w pracowniach prof. T. Axentowicza,
W. Weissa i F. Ruszczyca oraz w Dreźnie w pracowni prof. Otto Gussmanna.
Brał udział w walkach niepodległościowych w 1915 walcząc w I Brygadzie
Legionów pod dowództwem J. Piłsudskiego. Wówczas namalował m.in. Okopy
legionistów w lesie Kozińskim, Okopy legionistów w lesie bardzkim,
Mogiły poległych legionistów 99 pułku pod Konarami (Muzeum Narodowe w
Krakowie). Po zakończeniu I wojny światowej zamieszkał w Staszowie gdzie
pracował jako nauczyciel rysunków w gimnazjum. Podczas okupacji
niemieckiej stał się dokumentalistą umierającego świata żydowskiego.
Najbardziej wstrząsającym obrazem z tamtego okresu jest obraz
Wysiedlenie Żydów ze staszowskiego getta, powstały po krwawej niedzieli,
8 listopada 1942 roku. Wystawiał swoje obrazy m. in. w Towarzystwie Sztuk
Pięknych w Krakowie i w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie.
Jego twórczość obejmuje technikę olejną, pastelową, jak i akwarelę.
Malował obrazy o tematyce historycznej, pejzaże miejskie i wiejskie,
sceny rodzajowe, martwe natury oraz portrety. Chociaż był przede
wszystkim malarzem, to również sporo czasu poświęcał literaturze.
Pisał wiersze, poematy, opowiadania, nowele, sztuki dramatyczne i
powieści.
DYSKUSJE