Gruziński pisarz, poeta i dziennikarz urodzony na terenie dzisiejszego Azerbejdżanu.
Absolwent Uniwersytetu w Tbilisi (filologia).
Uczestnik II wojny światowej - w szeregach armii radzieckiej walczył m.in. na północnym Kaukazie.
Uważany jest za jednego z największych poetów powojennej Gruzji.
W latach 1975-1995 był jednym z członków komitetu przyznającego narodową nagrodę literacką Gruzji (Nagrodą im. Szoty Rustawelego).
W Polsce z twórczością Lebanidzego można było się zetknąć dzięki "Antologii poezji gruzińskiej" (Czytelnik, 1961).
Wybrane publikacje autora: "Ukvdavi kvavilebi" (1971), "Rcheuli" (1972), "Anisis agheba" (1972), "Uplistsikhestan siskhlisferi kakachos tsveti" (1974), "Rcheuli lirika" (1977), "Rcheuli" (1979).
