Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka. Kupiłem ją aby ogólnie zapoznać się z możliwie wieloma mitologiami z całego świata i znakomicie spełniła ona swoje zadanie. Cieszy to tym bardziej, że kupiłem ją trochę w ciemno, mając do pomocy tylko ciekawy opis i zdjęcia jej stron z Allegro (https://allegrolokalnie.pl/oferta/leksykon-mitologii-mity-ludow-gerhard-j-bellinger). Przejrzałem cały tag mitologii na Lubimyczytać (^^”) i ta książka wydaje mi się najlepsza do celu, który przed nią postawiłem. Tak jak wielu śmiałków z Lubimyczytać postanowiłem przeczytać słownik (leksykon) (^^”) i wielkość „Leksykonu mitologii” wydaje się do tego odpowiednia – 440 stron – nie za dużo, nie za mało. Opisy haseł są całkiem spore, zwłaszcza w przypadku ważniejszych postaci czy zjawisk. Są też artykuły dotyczące ważniejszych zjawisk takich jak ogólny opis danej mitologii (np. Mitologia hinduska) czy zjawisk z związanych z mitologią w ogóle (np. ~Pojęcia czasu w mitologii, Życie pozagrobowe, Nieśmiertelni i śmiertelnicy). Zajmują one pełne dwie kartki. Warto tutaj dodać że rozmiar stron jak i cała książka są dość znaczne. Po raz pierwszy próbowałem przeczytać słownik i zajęło mi to o wiele dłużej niż czytanie książek o analogicznej liczbie stron, w sumie chyba z dwa miesiące lub lepiej (aczkolwiek wolno czytam, robiłem przerwy itd.). Momentami pojawiało się zmęczenie czy znużenie jednostajnością, ale książka była jednak na tyle ciekawa, że stale do niej wracałem. Czytanie jej było jak czytanie wielu artykułów lub historii, zasadniczo były one wciągające. Lektura była ciekawa gdy hasła były ciekawe, bardziej żmudna gdy nie były interesujące, ale wydaje mi się że zdecydowanie więcej było haseł ciekawych niż nieciekawych. Poza tym hasła były wg mnie napisane ciekawie, wiele z nich mnie zaskoczyło, zainteresowało. Dotyczyły one postaci mitologicznych, mitologicznych krain, zagadnień, spraw ostatecznych i pierwszych, kontemplacji czy walk, oddawały charakter bogów i mitologii. Były to naprawdę różne rodzaje haseł, trudno je wszystkie wymienić. Książka pozwalała lepiej poznać zarówno mitologie z naszego kręgu kulturowego, jak i te spoza niego. Zacząłem robić notatki, zapisywać co ciekawsze mitologie i powiązane z nimi hasła, by później przeczytać o nich w im dedykowanych książkach. Zdało to dobrze egzamin. Najbardziej spodobały mi się mitologia aborygeńska i australijska, polinezyjska, majów, indiańska, irańska, węgierska, hinduska, albańska, słowiańska… (wypisałem ich tak wiele, chyba nie ma sensu wypisywać tu wszystkich ^^”). Zdziwiło mnie to, ale mitologia słowiańska obfitująca w rusałki i im podobne istoty okazała się bardzo sugestywna, teraz lepiej rozumiem fenomen „Wiedźmina”. Byłem też bardzo zadowolony że książka zawiera taką obfitość mitologii z całego świata, spoza naszego kręgu kulturowego, czego nie spotyka się aż tak często. Hasłom towarzyszyły też dobre, ciekawe czarno-białe ilustracje (rysunki) czy ryciny. Było ich wiele na każdej rozkładówce (zwykle z 2, ale bywało też nawet do 4) , a jednocześnie były zwykle odpowiednio dużych rozmiarów, by móc bez problemów je zobaczyć. Jednocześnie nie dominowały one tekstu, tekst nie był dodatkiem do ilustracji. Niektóre grafiki były naprawdę spektakularne, wciąż pamiętam te ryciny Durera ilustrujące chrześcijańską Apokalipsę czy niektóre sceny ze Starego Testamentu. Albo tę robiącą silne, przerażające wrażenie grafikę przedstawiającą boginię Kali z mitologii hinduskiej. Jedynym minusem jakiego mógłbym się dopatrzeć w Leksykonie jest to, że nie wszystkie interesujące informacje znalazły się w hasłach, czasami znajdowałem moc jeszcze bardziej interesujących informacji w wikipedii o danym haśle, wiadomości które mogłyby je ubogacić. Ale myślę że taka jest uroda leksykonu – nie ma miejsca na wszystko, a podane informacje są bardzo interesujące i zachęcają do dalszej samodzielnej eksploracji. Rzeczą która zrobiła mnie bardzo pozytywne wrażenie był fakt, że pomimo że autor był chrześcijańskim teologiem, w książce nie znalazło się żadne negatywne wartościowanie mitologii nie-chrześcijańskich, a chrześcijaństwo było opisywane takimi samymi kategoriami jak inne religie (np. była mowa o zastosowaniu w nim motywu np. boga-człowieka czy zrodzenia z dziewicy, które wystąpiły też w innych mitologiach),a autor nie krył, jeśli chrześcijanie np. „zamieniali” bogów innych religii w demony i tego co na to wpłynęło, nie próbował wybielać swojej religii. Ciekawie też opisane były interakcje chrześcijaństwa z innymi współistniejącymi religiami. Poza tym samo opisanie chrześcijaństwa było interesujące, dowiedziałem się wielu rzeczy które je wyjaśniały lub nadawały mu barwy. Opisy haseł ogólnie charakteryzowały się, myślę, neutralnością i ciekawością autora. Zapomniałbym wspomnieć że w Leksykonie znajdują się przydatne zbiorcze hasła – indeksy wyliczające wszystkie hasła z danej mitologii (np. wszystkie hasła z mitologii indiańskiej). Na koniec zostawiłem przegląd co ciekawszych haseł, motywów mitologicznych które zostały mi w pamięci. (Niech pomyślę…) Chyba najbardziej pamiętam jak bohater w mitologii polinezyjskiej chcąc zdobyć nieśmiertelność wszedł do ciała śpiącej bogini świata podziemnego przez jej pochwę, zamierzając wyjść przez usta, lecz ta się obudziła i zmiażdżyła go mięśniami waginy. (^^”). Było to na tyle osobliwe że naprawdę zostało mi w pamięci. ^^” Poza tym pamiętam świetliste mitologiczne węże (stworzyciele?) w mitologii aborygeńskiej, świat stworzony z jaja (nie pamiętam gdzie ^^”),bogów dżumy, boginie samobójstwa (które przenosiły do dobrej krainy życia wiecznego po nim),jelenia prowadzącego bohaterów do mitycznej krainy w mitologii węgierskiej, przerażające demony mitologii albańskiej, pamiętam wspaniałe ilustracje do mitologii afrykańskiej, pamiętam osobliwą mitologię indiańską, wielorękich i wielogłowych bogów z mitologii hinduskiej… Poza tym skupionych na kontemplacji bohaterów mitologii buddyjskiej. Pamiętam że w mitologiach Indii świat miał istnieć przez naprawdę niewyobrażalnie długi okres. Poza tym ciekawie było spojrzeć na filozofię religii inną od chrześcijańskiej czy greckiej. Zostały mi w pamięci przerażające, ale też uświęcające rytuały ofiarowania ludzi z mitologii azteckiej, które przypomniały mi książkę „Sacrum i przemoc” Renego Girarda i jego rytuały ofiarnicze. Pamiętam że w mitologii hinduskiej były boginie łączące mroczne i jasne obszary, jak Kali, która była boginią śmierci i życia. Ach, właśnie, pamiętam bóstwa androgyniczne, mające męską i żeńską część lub zmieniające płeć albo występującą raz jako mężczyzna, raz jako kobieta. W sumie długo można by było jeszcze wyliczać, większość mitologii miało swoje osobliwości czy cechy charakterystyczne i to czyniło lekturę tej książki piękną, oświecającą (przepraszam za te patetyczne słowa ^^") Ogólnie jestem bardzo zadowolony z tego leksykonu. W bliższej i dalszej przyszłości zamierzam jeszcze przeczytać Josepha Campbella i jego „Potęgę mitu” czy „Bohatera o tysiącu twarzy”, Junga i jego książki o archetypach czy kolektywnej nieświadomości, czy książki antropologiczne o starożytnych kultach misteryjnych i ofiarniczych, rytualnej czystości czy zbrukaniu. A, no i jeszcze „Religie świata”. A, no i jeszcze chcę kiedyś przeczytać mitologie poszczególnych ludów i krajów, które były tutaj opisane i spodobały mi się. Co do samego „Leksykonu mitologii” – jego nakład się wyczerpał, ale książka jest dostępna powszechnie na Allegro za relatywnie niską cenę 30 złotych (gdy piszę te słowa),więc polecam zakup. :)