Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skąd się bierze w człowieku fascynacja diabłem? Oto możemy rozróżnić jej dwa źródła. Negatywne, które bierze się z poczucia zagrożenia czymś nieznanym, a zatem wrogim i chęcią przeciwdziałania temu zagrożeniu. Pozytywne ma miejsce tam, gdzie mamy do czynienia z jakimś kultem satanistycznym. Rzadko mamy do czynienia ze świadomym wyborem zła. Obrazem staje się nam wtedy postać pana Twardowskiego, czyli bohatera, który nieświadomie wybiera zło, bo nie zdaje sobie do końca sprawy z tego wyboru, a i ta decyzja to szczególna relacja, coś za coś. Nie jest to więc wybór bezinteresowny, podpisanie cyrografu niesie ze sobą szereg korzyści , które stają się jego udziałem w doczesnym życiu. Jednak jest i w tym i element destrukcji – w tle nieustannie czai się myśl, że kiedyś przyjdzie czas zapłaty, który choć odsuwany, wisi jednak nad nami i spędza nam sen z powiek I możemy mniemać, żeśmy bardziej sprytni, i przebiegli, i że uda się nam złego okpić, ale to złudne nadzieje. Mamy w końcu do czynienia z Mistrzem kłamstwa i oszustwa. Demonologia jako nauka sięga korzeniami do średniowiecza, w dzisiejszej postaci bardziej związana jest z działaniami egzorcystów, którzy na pograniczu refleksji teologicznej i psychiatrii badają złożone problemy opętań. Jednak obecność złego w kulturze to wielkie bogactwo, związana jest z postaciami szatana w Starym Testamencie, diabła w Nowym Testamencie, przeróżnych demonów, których ślady znajdujemy w wielu miejscach i wszystkich kategoriach społecznych i moralnych. Diabeł przedstawia się nam jako wróg, ale i przyjaciel, jako pokusa i jako dobro, jako mężczyzna i kobieta, jako potwór i jako ideał piękna. Opiewali go poeci, muzycy, literaci, wchodzili z nim w układy szukając w nim tego, który spełnia najskrytsze marzenia, obiecuje złote góry i na wszystko pozwala, bo jest panem wyrozumiałości, ale cierpieli katusze i przeżywali udręki, kiedy ich oszukał i ukazał swoje prawdziwe oblicze. Świetna lektura.