Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
1980
1976
1973
1973
1971
Drugi próg życia Stanisław Lem 
Czytałam ten zbiór długo, ale nie dlatego, że opowiadania były kiepskie. Wręcz przeciwnie, niektóre wywarły na mnie na tyle silne wrażenie, że musiałam dać sobie trochę czasu na przejście do kolejnego.
Zbiór został wydany w 1980 roku. Najmłodsze opowiadanie ma obecnie 42 lata, najstarsze 64 (!). Jednak wszystkie są ponadczasowe, jeśli można tak powiedzieć o utworach traktujących o przyszłości. Innymi słowy wtedy były to niesamowite wizje przyszłości i mimo całego postępu technologicznego, po pięćdziesięciu latach dalej są niesamowitymi wizjami przyszłości i jeszcze przez długi czas takie pozostaną.
Opowiadania, które szczególnie zapadły mi w pamięć to (ułożone subiektywnie od najlepszego :)):
Megalomania (J. Nidecka)
Przydział (J. Siwek)
Dom (A. Stoff)
Wieczorne niebo (A. Czechowski)
Wróble Galaktyki (K. Fiałkowski)
Test (S. Lem).
Dodam jeszcze tylko, że jeszcze dziesięć lat temu zapierałam się rękami i nogami przed opowiadaniami. Dzięki takim utworom (i muszę tu jeszcze wspomnieć Teda Chianga) opowiadanie jako forma literacka powoli, acz nieubłaganie zdobywa moje serce. :)
Robot nr 3 Janusz A. Zajdel 
Ramotka z opowiadaniami pierwotnie publikowanymi w "Młodym Techniku", dziś już raczej niezbyt zajmująca. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy jest to, że autorzy zgromadzonych tu tekstów bardziej koncentrowali się na technicznych aspektach konkretnych zjawisk i wynalazków niż na stronie literackiej, w związku z czym z dzisiejszego punktu widzenia historie często bywają naiwne i miewają problemy z rozsądnym zwieńczeniem intrygi.
"Robot nr 3" Zajdla jest rodzajem eseju, stanowiącego rekonstrukcję zorganizowanego w 1993 roku lotu na Urana, przerwanego ze względu na problemy z tytułowym robotem. "Max" Jana Kopczewskiego proponuje dość statyczny rzut oka na czasy, gdy wśród zminiaturyzowanej ludzkości żyje sobie samotny osobnik o dawnych - tzw. mamucich - rozmiarach. "Przestrzeń życiowa" Rosjanki Marii Czudakowej, chyba najoryginalniejsza koncepcyjnie, bawi się pomysłem człowieka, którego życie jest ograniczone nie czasem, a przestrzenią. Z kolei "90 000 000 000 kilometrów od Słońca" Andrzeja Czechowskiego opowiada o problemach z kosmicznym porostem. Opowiadanie jest o tyle interesujące, że koresponduje z umieszczoną w powieści (i potem serialu) "The Expanse" ideą kosmicznego bytu, żywiącego się promieniowaniem. Książkę zamykają "Kłopoty wynalazcy" Adama Jaromina, tekst najsłabszy, urywający się w przypadkowym miejscu i nie potrafiący ani sensownie wykorzystać pomysłu (możliwość przerzucenia zawartości ludzkiego umysłu w komputer i kontynuowanie jego funkcjonowania w elektronicznej wersji),ani postawić jakichkolwiek zdecydowanych wniosków.
Przeczytać więc można, ale z pewnością nie będzie to niezapomniana lektura.
