Piotr Galik

Jestem zaskoczona tym, jak dobra okazała się ta książka. Przede wszystkim sprawdza się podział treści na króciutkie, najwyżej czterostronicowe rozdziały, przedstawiające kolejno różne aspekty wrocławskiej codzienności, tej zwykle pomijanej w "poważnych" opracowaniach. Są zatem części poświęcone tramwajom, zakupom, ogródkom działkowym, szpitalom i szkołom, czy portom - a to zaledwie kilka przykładów wybranych na chybił-trafił. Wspaniałe są ilustracje, dokumentujące przedwojenne życie miasta, a reprint mapy miasta i dołączona do książki płyta w zasadzie sprawiają, że stary Wrocław na chwilę ożywa. Bardzo mnie cieszyło, że autor zawsze w tekście podając niemiecką nazwę ulicy podawał także jej obecną nazwę polską, nie licząc na to, że czytelnik nawet po pięćdziesięciu stronach lektury wreszcie zapamięta albo sam się domyśli. To, co naprawdę oczarowało mnie już od pierwszych stron, to autentycznie lekkie pióro autora: kto zna takie opracowania, jak monografia pani Kulak, na pewno doceni wdzięk, z jakim Piotr Galik przedstawia dzieje miasta, w tej pozornie lekkiej formie przekazując zaskakująco dużo informacji i ciekawostek, a nie suchych faktów i nużących statystyk. ...i czy ja już pisałam, że Piotr Galik na chwilę przywrócił do życia to miasto, którego już nie ma? Przepiękna podróż w czasie.