Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prequel serii gier przygodowych. Tytułowy bohater, Atrus jest wychowywany przez swoją babcię na pustkowiu. Pewnego dnia przybywa jego ojciec by zabrać go na odkrywanie tajemnic ludu D’ni. Nie grałem w żadną grę z cyklu, ale w małym stopniu przeszkadzało mi to w czerpaniu przyjemności z lektury – wydaje mi się wprawdzie, że nie na wszystkie pytania dostałem odpowiedzi, ale podsyciło to jedynie moje zainteresowanie. O świecie przedstawionym dużo się nie dowiadujemy – większy nacisk jest tu położony na lud D’ni – naprawdę fascynująca historia. Ich najbardziej znany wynalazek może się wydawać trochę oklepany, ale z drugiej strony daje duże pole do popisu dla wyobraźni. Dwaj główni bohaterowie czyli Atrus i jego ojciec uosabiają tutaj dwa podejścia twórcze – jedno polega na porzucaniu porażek i zaczynaniu czegoś nowego, drugie to branie odpowiedzialności za swoje błędy i próby ich naprawienia. Takie przedstawienie bohaterów może zmusić do pewnych refleksji na temat religii – bo jeżeli ojciec protagonisty jest odpowiednikiem naszego Boga, to nie jest to zbyt pozytywny wizerunek. Rysunki stylizowane na ręczne rysunki są bardzo klimatyczne – dzięki temu wydaje mi się, że faktycznie mam do czynienia z czyimś dziennikiem. Jedynym minusem jest to, że trochę robi się sztampowo pod koniec. Nie wiem czy osoby, które grały w grę znajdą tu coś nowego, ale ja mogę ją polecić laikom.