Norbert Stresau

Ta biografia napisana jest po prostu źle. Mimo mojej całej miłości do Audrey, a może właśnie przez nią, nie mogłam tej książki znieść. Nie polecam nikomu czytać "Księżniczki..." przed zapoznaniem się z innymi biografiami. Początkowo wszystko teoretycznie jest jak najlepszym porządku, fakty wydają się wyczerpujące, chociaż może niekoniecznie wciągające i fascynujące. Jednak po lekturze "Uosobienia elegancji" wiem, że niektóre informacje są nieprawdziwe. Hepburn od początku miała na imię Audrey, nie było mowy o Eddzie. Jednak to niedociągnięcie znajduje się również w innych biografiach, tak że to zostaje wybaczone. Moje spostrzeżenia bez logicznego układu. Piszę to, co przychodziło mi na myśl podczas czytania oraz po zakończeniu lektury: 1. Książka jest pełna błędów, literówek, niekonsekwencji. Może nie miała korekty/redakcji? 2. Tłumaczenie jest fatalne. A tłumaczenie sobie tytułów "na własną mańkę" jest, w mojej opinii, niedopuszczalne. I tak "Kiedy Paryż wrze" stał się "Upalnym Paryżem", a "Niewiniątka" - "Godziną dzieci"... Takie rzeczy naprawdę wypadałoby sprawdzić. 3. Biografia jest strasznie płaska. Suchość faktów przeraża. Nie znalazłam żadnej interesującej ciekawostki, ba!, nawet tych nieinteresujących nie było. Brakowało w tej potrawie przypraw. Wyszła strasznie nijaka. Notka w Wikipedii ma więcej smaczków. 4. Mam wrażenie, że Audrey nie zagrała w niczym dobrym. A przynajmniej tak najprawdopodobniej sądził autor. Opisy jej ról zajmowały sporą część książki, ale niemalże każdy film był wg Stresaua kiepski. Albo niepasujący do aktorki. I żeby być "konsekwentnym" na końcu publikacji możemy zobaczyć pełną filmografię z opiniami i recenzjami, UWAGA, w większości pozytywnymi. Ale w głównej treści o tych pozytywach nie ma ani słowa. 5. Autor, wymieniając to, czym Audrey zajmowała się w życiu, wspomina nawet o kilku reklamach kręconych w Japonii, ale ani słowa nie poświęca "Ogrodom świata"! Naprawdę nie rozumiem, jak można to pominąć. Chyba że znowu tłumaczka przetłumaczyła tytuł, jak chciała i się nie zorientowałam... 6. "Siostra LukaS" upewniła mnie, że autor nie oglądał "Historii zakonnicy". 7. Kiedy zaczęła się filmowa kariera Audrey, "wyparowali" jej bliscy. Ani słowa o matce, o ponownym spotkaniu z ojcem... O braciach. Kwestia pominięta. Pozwolę sobie zacytować ostatni akapit książki, dla mnie jest TOTALNYM nieporozumieniem. Po opisaniu działalności w UNICEF-ie ("AŻ" jeden akapit) i roli w filmie "Na zawsze", możemy przeczytać zakończenie, które brzmi: "W niedługi czas potem 20 stycznia 1993 roku Audrey Hepburn zmarła na raka w wieku 63 lat w Tolochenaz koło Lozanny". (s. 184) Nie wierzę, że autor mógł zrobić coś takiego. Jak można podsumować całe życie tej wspaniałej kobiety jednym zdaniem? Do tego TAKIM zdaniem. Jestem ogromnie rozczarowana. Biografia nie podobała mi się, miałam wrażenie, że autor tak bardzo chciał być obiektywny, że wyszło mu to na złe. Bardzo mdłe, suche, nijakie. 3/10 dla tej książki wyłącznie dlatego, że biografia Audrey jest cudowna i złe opakowanie nie zmieni tego faktu. Nie polecam nikomu, kto dopiero zaczyna wgłębiać się w życiorys Audrey Hepburn. Chociaż tak właściwie to nie wiem, czy polecam to komukolwiek...