Gilly Smith

Lubię Nigellę i jej hedonistyczne poglądy na jedzenie, więc podeszłam do tej książki bardzo entuzjastycznie. Sadziłam, że opowie historię normalnej kobiety, bliskiej każdej z nas. Cały świat identyfikuje się z Nigellą nie tylko z uwagi na krągłości ciała ale także przez fakt doświadczenia śmiertelnej choroby wśród najbliższych osób. W czasach, gdzie panuje kult ciała to, że nie nosi rozmiaru "0" i świadomość, że przeżyła aż 3 wielkie tragedie rodzinne musiała zmniejszać dystans pomiędzy zwykłymi czytelnikami a córką szanowanego polityka znaną z ekranu telewizyjnego. Sposób, w jaki została przedstawiona w tej publikacji zupełnie odbiega od mojego wyobrażenia o "domowej bogini". W książce tej poznajemy Nigellę Lawson - niezbyt radzącą sobie felietonistkę, która pracę w redakcji angielskich dzienników zawdzięcza wpływowemu nazwisku, protekcji brata albo swojej nota bene miłej aparycji. Nigella według autorki książki zbudowała swoją medialną pozycję właśnie na swej zewnętrzności. Gilly Smith twierdzi, że to niezaprzeczalny urok Nigelli był impulsem do stworzenia idei programów kulinarnych prowadzonych przez Lawson ("Nigella Bites" i "Forever Summer"),opierającej się na skojarzeniu gotowania z seksem. Polegała ona na oddziaływaniu na podświadomość odbiorcy, tak, by poczynania Lawson w kuchni odbierał w sposób erotyczny. Termin "gastro - porno", który Nigella sama ukuła, patronował przez kilka sezonów emisji, aż w "Forever Summer" osiągnął apogeum i zwyczajnie stał się niesmaczny. Był to koniec romansu Nigelli z małym ekranem. Autorka biografii przekonuje (przytaczając wypowiedzi bliższych i dalszych znajomych),że Nigella to chłodna, wyrachowania kobieta, nastawiona na zysk i komercjalny sukces. O przebiegłości ma świadczyć tendencja do zawierania związków z wpływowymi, dobrze usytuowanymi mężczyznami, którzy mieli pomóc w karierze swej wybrance(pierwszy mąż był współproducentem jej programów, obecny jest znanym ma całym świecie specem od reklamy a zarazem multimiliarderem). Jednym słowem, oczekiwałam nieskomplikowanej ale też nie pozbawionej refleksji opowieści o życiu jednej z najbardziej wpływowych osób brytyjskiej sztuki kulinarnej XXI wieku. Zamiast tego otrzymałam subiektywną w ocenie i niezbyt dobrze napisaną książkę.