Żołnierz konspiracji, ujęty w czasie jednej z akcji wczesną wiosną 1944, osadzony w komendzie warszawskiego gestapo na Szucha i w hotelu śmierci na Pawiaku. Wywieziony na początku lipca 1944 do Gross-Rosen, przebywał tam do 1945. Po wojnie architekt, jako prozaik debiutował w 1949 na łamach Polskiego Radia.
