Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel17
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik272
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Antoni Reński
6
8,3/10
Pisze książki: literatura piękna, powieść historyczna, biografia, autobiografia, pamiętnik, historia
Urodzony: 13.06.1924
Żołnierz konspiracji, ujęty w czasie jednej z akcji wczesną wiosną 1944, osadzony w komendzie warszawskiego gestapo na Szucha i w hotelu śmierci na Pawiaku. Wywieziony na początku lipca 1944 do Gross-Rosen, przebywał tam do 1945. Po wojnie architekt, jako prozaik debiutował w 1949 na łamach Polskiego Radia.
8,3/10średnia ocena książek autora
101 przeczytało książki autora
160 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Tramwaj z alei Szucha Antoni Reński
8,1
Tramwaj to nie pojazd na szynach (a "poczekalnia" na Szucha),czapka nie ma nic wspólnego z nakryciem głowy (bo to wyrok śmierci),spodenki gimnastyczne nie są z żadnego materiału (to obite w wiadomym miejscu ciało),bombowiec to nie samolot (tylko zawieszone bezwładnie ciało),rowerzyści nie poruszają się na jednośladach (są nimi przebierający nogami skatowani więźniowie),a tłumacze nie przekładają jednej mowy na inną (bo to arsenał narzędzi tortur wspomagający wydobycie zeznania). Porażające - to właściwe słowo, które powinno wystarczyć i za streszczenie i za recenzję.
Chanukowe świece (pamiętnik Esterki) Antoni Reński
8,0
Esterka zaczyna swój pamiętnik 3 września 1930 roku, 21 dnia miesiąca elul 5690 roku. Uczy się w polskiej szkole i jednocześnie poznaje kalendarz żydowski i objaśnia sposób obchodzenia różnych świąt. Dziadek wyjaśnia jej, że "kiedyś będzie pilnowała terminu zapalania świec", bo jest to "najważniejsza powinność kobiety żydowskiej". Obiecuje, że w przyszłości "powinna być szczęśliwa".
Antoni Reński włącza pamiętnik Esterki w relacje trzecioosobowe, poznajemy życie rodziny krawca Hersze Rubina z warszawskiej Woli. Toczy się w miarę spokojne życie, relacje z polskimi sąsiadami układają się poprawnie. Nieuchronnie nadchodzi jednak wojna i "Sądne Dni". Esterka musi szybko dorosnąć i zmierzyć się z tragiczną rzeczywistością getta i obozu.
Kolejna książka o Holokauście, ale i o bogatej obyczajowości, i religii. Wiele przypisów wyjaśniających pojęcia z języka hebrajskiego i jidisz.