Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Julius Evola (ur. 19 maja 1898 w Rzymie, zm. 11 czerwca 1974 w Rzymie) - włoski baron, filozof, myśliciel, współtwórca tradycjonalizmu integralnego, także poeta i malarz.
O jego dzieciństwie wiadomo niewiele. Podczas I wojny światowej, w wieku dziewiętnastu lat Evola wstąpił do wojska jako porucznik artylerii górskiej i walczył przeciwko Austriakom w okopach Carso. Po wojnie studiował na Wydziale Inżynierii Uniwersytetu Rzymskiego, zrezygnował jednak z dyplomu „przez wzgardę dla tytułów akademickich”. Tworzył obrazy, wiersze, poematy i artykuły, w tym jeden z najważniejszych - Arte astratta („Sztuka abstrakcyjna”, 1920); współcześnie Evola uznawany jest za głównego przedstawiciela włoskiego dadaizmu. Owa artystyczna awangarda była wyrazem buntu i wyzwolenia; swą rolę spełniła w 1921, gdy Evola odciął się od dadaizmu i sztuki, poświęcając się studiom filozoficznym. Jego głównymi inspiracją w tym okresie była twórczość Fryderyka Nietzschego, Carlo Michelstaedtera i Otto Weiningera.
Evola nawiązał również kontakt z kręgami ezoterycznymi – m.in. z masonem rytu szkockiego i przywódcą włoskiego neopitagoreizmu Arturo Reghinim; współpracował z pismami Ignis, Atanór, Bilychnis, Ur i Krur, wokół których około 1926 powstała Grupa UR „dążąca do nadania wysokiej wartości kulturze hermetycznej i ezoterycznej”.
W związku z brakiem akceptacji Evoli dla masonerii, w 1929 nastąpił w niej rozłam.[potrzebne źródło] W tym okresie powstały Saggi sull’idealismo magico („Rozważania o idealizmie magicznym”, 1925),L’uomo come potenza („Człowiek jako moc”, 1926),Teoria dell’individuo assoluto („Teoria jednostki absolutnej”, 1927),Imperialismo pagano („Imperializm pogański”, 1928) oraz Fenomenologia dell’individuo assoluto (1930).
Pod koniec lat 20. Evola współpracował z pismem Regime Fascista, gdzie postulował m.in. o walkę z chrześcijaństwem i powrót Włoch do pogańskiej tradycji rzymskiej. Na łamach pisma krytykował podpisanie traktatów laterańskich. W okresie późniejszym odciął się od młodzieńczej idei "imperializmu pogańskiego", krytykując współczesny "poganizm" i uznając wartość średniowiecznego katolicyzmu.
Tradycjonalistyczny światopogląd Evoli kształtował się w oparciu o myśl R. Guénona. W 1930 Evola utworzył tradycjonalistyczne pismo La Torre („Wieża”) adresowane „do tych nielicznych, którzy są jeszcze zdolni do buntu przeciw współczesnej cywilizacji, przeciw dominacji czynnika ekonomicznego i materialistycznego”. W 1934 powstała praca Rivolta contro il mondo moderno („Rewolta przeciw współczesnemu światu”, 1934) prezentująca integralny światopogląd tradycjonalistyczny i będąca kluczem do zrozumienia myśli Evoli.http://