Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Michel Moran to sympatyczny gość z telewizji, dobry kucharz i znany juror programów kulinarnych. Kojarzony z Francją, choć jest Hiszpanem. Podczas lektury gdzieniegdzie umieszczono wypowiedzi Morana, i facet jest inteligentny, ma dobrze poukładane w głowie. Czemu więc tak słaba ocena? Bo to nie Moran napisał tę książkę, ale Paweł Loroch, który sknocił to i spaskudził wizerunek Chefa Michela. Loroch stworzył laurkę, miejscami zbyt pobieżny obrazek kucharza-tradycjonalisty, który miał tam jakieś przejścia, ale w ostatecznym rozrachunku wszystko jest cacy i idealnie. "A kornik napisze twój uładzony życiorys". Jakieś frazesy typu "Dla Michela gwiazdki Michelin celem jako takim nie były nigdy, tylko uśmiech gości" przewijają się przez całą książkę, która w wydźwięku jest słodko-pierdząca. A już żonę Michela, Halinę, autor przedstawił jako chytrą babę: gdy Moran był biedny, kazała mu się wynosić z jej mieszkania, zaś gdy był bogaty i zabierał ją na weekendy do Paryża czy Mediolanu i robił drogie prezenty, to ta miłość kwitła. Za mało Morana, za dużo Lorocha. No i na końcu te chamskie zdjęcia Michela który reklamuje sprzęt kuchenny... Rozumiem że to sponsor wydania, i logo musiało się pojawić cztery razy?