Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na okładce napisano, że to "portret współczesnej kobiety, pełnej sprzeczności i wahań, łączącej w sobie cechy Amelii, Bridget Jones oraz Ally McBeal". Ja nie widzę podobieństwa... wymienione postaci są dla mnie pozytywne i pełne humoru, a bohaterka książki, której imienia nie poznajemy jest po prostu żałosna. Nie polubiłam jej wcale... Opis treści książki z okładki mnie zachęcił. Jednak "ona" w ogóle nie zainteresowała mnie swoją osobą. Mam wrażenie, że jest samotna na własne życzenie, jej zachowanie nie wzbudza sympati. Poza tym każdy jest kowalem swojego losu i myślę, że spokojnie mogłaby odmienić swój los - wystarczyłoby chcieć! Autorka książki chciała pewnie pokazać jak wiele jest samotnych, anonimowych osób, zwłaszcza w wielkich miastach (Paryż nie jest tu przypadkowym miejscem powieści),gdzie mimo natłoku ludzi, można czuć się tak jakby było się jedyną osobą na świecie. Ehhh, nawet pisząc o tej książce denerwuję się, to chyba pierwszy raz, kiedy do bahatera książki żywię tak negatywne uczucia...