Najnowsze artykuły
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński8
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jarosław Włodarczyk
10
7,6/10
Pisze książki: powieść historyczna, astronomia, astrofizyka, encyklopedie, słowniki, historia, popularnonaukowa, czasopisma
Urodzony: 01.01.1961
Polski historyk astronomii.
Absolwent astronomii na Uniwersytecie Wrocławskim, doktorat i habilitacja z historii astronomii w Instytucie Historii Nauki PAN w Warszawie. W 1995 „za popularyzację wiedzy o Wszechświecie” otrzymał Medal im. prof. Włodzimierza Zonna, przyznawany przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne. W 2007 roku Jarosław Włodarczyk opublikował w czasopismie Journal for the History of Astronomy pracę, w której udowadnia, że Mikołaj Kopernik stosował do obserwacji zaćmień Słońca camera obscura[1]. Włodarczyk porównał wyniki uzyskane przez Kopernika z wyliczonymi współcześnie maksymalnymi fazami zaćmień słońca we Fromborku. Różnice pomiędzy nimi mogły wynikać z błędów generowanych przez camera obscura. Autor licznych artykułów (m.in. w Wiedzu i życiu) i tłumaczeń; wydał cykl zeszytów Niebo za oknem (dla lat 1999-2002),a także książki: - Wędrówki niebieskie, czyli Wszechświat nie tylko dla poetów (1999) - Historia naturalna gwiazdozbiorów (wraz z prof. Jerzym Dobrzyckim, 2002) - Sen, czyli wydane pośmiertnie dzieło poświęcone astronomii księżycowej Jana Keplera (2004) - Księżyc w nauce XVII wieku (2005) - Tajemnica Gwiazdy Betlejemskiej (2005) - Sherlock Holmes i kod wszechświata (2006) - Astrologia: historia, mity, tajemnice (2008) - Astronomia w dawnym Wrocławiu (2009; współautor Reimund Torge).
Absolwent astronomii na Uniwersytecie Wrocławskim, doktorat i habilitacja z historii astronomii w Instytucie Historii Nauki PAN w Warszawie. W 1995 „za popularyzację wiedzy o Wszechświecie” otrzymał Medal im. prof. Włodzimierza Zonna, przyznawany przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne. W 2007 roku Jarosław Włodarczyk opublikował w czasopismie Journal for the History of Astronomy pracę, w której udowadnia, że Mikołaj Kopernik stosował do obserwacji zaćmień Słońca camera obscura[1]. Włodarczyk porównał wyniki uzyskane przez Kopernika z wyliczonymi współcześnie maksymalnymi fazami zaćmień słońca we Fromborku. Różnice pomiędzy nimi mogły wynikać z błędów generowanych przez camera obscura. Autor licznych artykułów (m.in. w Wiedzu i życiu) i tłumaczeń; wydał cykl zeszytów Niebo za oknem (dla lat 1999-2002),a także książki: - Wędrówki niebieskie, czyli Wszechświat nie tylko dla poetów (1999) - Historia naturalna gwiazdozbiorów (wraz z prof. Jerzym Dobrzyckim, 2002) - Sen, czyli wydane pośmiertnie dzieło poświęcone astronomii księżycowej Jana Keplera (2004) - Księżyc w nauce XVII wieku (2005) - Tajemnica Gwiazdy Betlejemskiej (2005) - Sherlock Holmes i kod wszechświata (2006) - Astrologia: historia, mity, tajemnice (2008) - Astronomia w dawnym Wrocławiu (2009; współautor Reimund Torge).
7,6/10średnia ocena książek autora
134 przeczytało książki autora
363 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Historia naturalna gwiazdozbiorów
Jarosław Włodarczyk, Jerzy Dobrzycki (astronom)
7,7 z 15 ocen
51 czytelników 2 opinie
2002
Wędrówki niebieskie czyli wszechświat nie tylko dla poetów
Jarosław Włodarczyk
7,5 z 27 ocen
126 czytelników 2 opinie
1999
Szkice z powstania styczniowego w puszczy kampinowskiej
Jarosław Włodarczyk
9,0 z 1 ocen
2 czytelników 1 opinia
2014
Astrologia — Historia, Mity, Tajemnice
Jarosław Włodarczyk
6,6 z 22 ocen
63 czytelników 1 opinia
2008
Księżyc w nauce XVII wieku. Libracja: od astronomii do fizyki
Jarosław Włodarczyk
8,8 z 11 ocen
23 czytelników 0 opinii
2005
Najnowsze opinie o książkach autora
Historia naturalna gwiazdozbiorów Jarosław Włodarczyk
7,7
Bardzo mało jest książek o gwiazdozbiorach w ujęciu historycznym i kulturowym, a jeszcze mniej tych dobrych. "Historia naturalna gwiazdozbiorów" szczególnie zła nie jest, ale do wartej uwagi pozycji również jej daleko.
Książka podzielona jest na dwie części - samą część historyczną i katalog gwiazdozbiorów z powrzucanymi ciekawostkami, na które brakowało już miejsca w poprzednich rozdziałach. Ta pierwsza jest zdecydowanie lepsza, chociaż po prostu diabelnie nudna. Jest napisana stylem ledwo poprawnym, informacje są powtarzane co krok i podane tak topornie, że aż poczułam się traktowana jak idiotka, odsyłanie do innych rozdziałów po szczegóły (po co?! to nie słownik, czytelnik i tak tam dotrze),wreszcie niedociągnięcia, błędy logiczne (zdaniem autorów Tarcza Sobieskiego straciła podwójny człon ze względu na nakaz zachowania nazw pojedynczych... tylko jakim cudem w takim razie uchowały się Psy Gończe, Warkocz Bereniki czy obie Niedźwiedzice? - tego już nam nie przybliżono) oraz niestety błędy historyczne, zwłaszcza związane z gloryfikacją Sobieskiego... Jest tu jednak dużo informacji na tyle ciekawych, unikatowych i wartościowych, że warto chociażby przeskanować wzrokiem - tyle, że z zachowaniem pewnej dozy ostrożności i krytycyzmu.
Katalog gwiazdozbiorów natomiast jest po prostu zbędny. Dodatkowych ciekawostek zachowało się niewiele, większość tych minirozdzialików jest po prostu - kolejnym! - powtórzeniem informacji. Masa gwiazdozbiorów jest też zapchana danymi stricte astrofizycznymi, a trochę nie po to ta książka powstała? Brakuje tu też po prostu unikatowości - poza rozdziałem o Andromedzie, całą resztę bez problemu sobie znajdziecie na Wikipedii.
Podsumowując, pozycja raczej nudna i przestarzała niż po prostu zła. Nada się dla fanów podobnej tematyki, gotowych przecierpieć wiele dla poszerzenia wiedzy, ale do ciastek i kawy... Nie, zdecydowanie odradzam.
Szkice z powstania styczniowego w puszczy kampinowskiej Jarosław Włodarczyk
9,0
Całkiem fajna książka opisująca bitwę w pobliżu Truskawia pod Warszawą - dość mało znany (w mojej opinii) epizod powstańczy. Mamy dość przydługawy ale niezbędny opis tego co i jak doprowadziło do zorganizowania oddziałów powstańczych w lasach kampinoskich, jak wyglądały owe oddziały, jak były uzbrojone i wyszkolone, kim był ich dowódca i żołnierze i jak wyglądała feralna bitwa. Autor opublikował tu sporo ciekawych informacji zebranych z własnych badań archiwalnych, co w tego typu kommemoratywnych pracach, nie jest standardem niestety.
Całość bardzo ładnie wydana, z twardą okładką, mnóstwem zdjęć i kilkoma mapami z epoki, nieco utrudnia mi pełne cieszenie się pozycją brak bibliografii (niby są przypisy ale łatwiej jest się dla mnie posługiwać łącznym spisem na końcu publikacji) ale i tak moim zdaniem osobom zainteresowanym powstaniem styczniowym ze wszech miar warto polecić tą krótką książkę.