Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wojna jest tak strasznym i niewyobrażalnym doświadczeniem, że trudno zgadnąć czytając tą opowieść, co jest prawdą a co fikcją. Czy rzeczywiście bohater jest jeden czy jest ich dwóch. Według mnie dramat i tragizm, jakiego doświadczył Lucas/Claus będąc małym chłopcem w czasie wojny, mógł sprawić, że stworzył on sobie takie swoje alter ego, brata bliźniaka, o którym opowiada. To, co przeżył, jakiego bestialstwa i sadyzmu głównie psychicznego zaznał od swoich najbliższych i to w tak traumatycznym momencie, jakim jest napaść jednego państwa na drugie, kiedy rodzina powinna się wspierać i trzymać razem, jest kompletnie niezrozumiała i niepojęta dla normalnego człowieka. Brak miłości, czułości, współczucia, jakiegokolwiek oparcia w zamian za to niechęć, nienawiść, brak jakichkolwiek pozytywnych uczuć, empatii... koszmar! Moja interpretacja jest taka ponieważ w książce mamy do czynienia z kilkoma wersjami, które owszem momentami się pokrywają, ale są pewne różnice, które pozwalają uważać, że jednak opowieść snuje jeden człowiek, które przeżył piekło na ziemi i to nie od wroga z pola walki, ale od matki, babki, siostry, ojca... i to jest prawdziwym dramatem w całej tej historii, która równie dobrze mogłaby się wydarzyć dzisiaj, niestety i oby raczej nie. Polecam, ciekawe przeżycie czytelnicze. Ps. Wiem, że jest film, na podstawie książki p.Kristof, który przedstawia, że bohaterami są bracia bliźniacy, ale ja wolę mieć swój obraz tej powieści. Tak po prostu. Każdy ma prawo po swojemu odbierać dzieło pisane.