Troy Taylor

Przeczytałam ją w dwa wieczory. Miałam już wcześniej do czynienia z książkami o tematyce paranormalnej i normą jest w nich, że opisywana historia określana jest jako ta „o której nikt nigdy nie słyszał", albo „najgorsza ze wszystkich". Bez wątpienia więc w Stanach znajduje się wiele miejsc, które miały doświadczyć prawdziwego zła i potworności nad potwornościami... Ta historia rzeczywiście jest „tajemnicza", ale nie mam na myśli nic zagrobowego, tylko brak rzetelności. We wcześniejszych publikacjach, poświęconych jednemu przypadkowi nawiedzenia lub opętania, czytelnik miał dostęp do rodziny, która tego doświadczyła, często pojawiały się wizerunki wnętrza domu, przytaczano relacje wielu świadków. O tej sprawie nikt nie chce rozmawiać, a jedyny ksiądz, który dosłownie biegał z każdą informacją do mediów, nie dość, że jest niewiarygodny, to jeszcze został odsunięty od sprawy przez samego egzorcystę. Autor dotarł do mężczyzny, który został opętany jako dziecko, ale ten nic nie pamięta z tamtych wydarzeń. Sporo jest tutaj miejskich legend, dowody zaginęły albo nikt nie chce ich upubliczniać. Gdzieś w połowie zrobiłam się bardzo znużona tą lekturą, bo opisy egzorcyzmów ciągnęły się i ciągnęły w nieskończoność, a rzadko pojawiały się w nich nowe informacje, raczej przytaczano wciąż te same schematy postępowania. Z jednej strony to rozumiem, bo księża mierzyli się z tym wszystkim przez wiele tygodni, więc czytelnik może się poczuć zmęczony, jak oni (może to był taki zabieg?). Z drugiej jednak - można zasnąć. Podsumowując, z pewnością polecam ją każdemu, kogo ciekawi niewytłumaczalne.