Ukończył studia na Akademii Ekonomicznej w Krakowie. W 1970 został pracownikiem naukowym tej uczelni, przechodząc kolejne szczeble kariery akademickiej od asystenta do profesora zwyczajnego. W 1976 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, w 1984 obronił habilitację. W 1992 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. Był wicedyrektorem Instytutu Finansów AE w Krakowie, w 1993 objął kierownictwo Katedry Finansów. Od 1996 do 2002 pełnił funkcje prorektora tej uczelni. Wykłada także w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W pracy naukowej zajmuje się głównie finansami publicznymi, polityką fiskalną, sektorem finansowym oraz transformacją gospodarki polskiej. Opublikował ponad 150 prac naukowych z tego zakresu.
Od 1971 do rozwiązania należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był m.in. ekspertem komisji sejmowych i wiceprzewodniczącym Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Prezesie Rady Ministrów (w okresie 1994–2004). Od 1999 wchodzi w Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN.
W 2004 został powołany w skład Rady Polityki Pieniężnej II kadencji. Funkcję tę pełnił do 2010.
30 marca 2007 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego
DYSKUSJE