cytaty z książek autora "Mai Mochizuki"
Pani nigdy nie płakała, prawda? A kiedy jest ciężko, kiedy cierpimy, trzeba płakać. Woda tak działa: zmywa wszystko.
Na tym świecie działa zasada lustra: „Wszystko, coś zrobił, odbije się i wróci do ciebie”. Jeśli kogoś zranisz, ciebie też zranią.
Gdy się wystawi całą nagromadzoną z trudem odwagę na silny podmuch wiatru, jakim jest odrzucenie, to on ją łatwo zdmuchnie. Oprzeć mu się mogą tylko ludzie pewni siebie.
Zdarza się, że chwyci coś, co jest trochę w starym stylu. Podoba się dlatego, że odczuwamy nostalgię za tym, co minione.
Kiedy utkniemy w jakimś punkcie, należy przede wszystkim poznać siebie samego. Czyż nie sprawdzamy na mapie, jak iść, kiedy zabłądzimy na drodze i staniemy w miejscu?
Bardziej niż miłość, którą mogłabym przeżyć, interesowały mnie opowieści o niej, które tworzyłam, pochłaniały mnie bez reszty (...).
- Możliwość wypowiadania się przez jednostki świadczy o tym, że nastały czasy wolności słowa. Jednak jednocześnie zapanował przez to chaos.
Są ludzie, którzy nie lubią słowa"ambicja", ale jeśli człowiek jest jej pozbawiony, nie ma szans na sukces w żadnej dziedzinie. A nawet jeśli mu się uda, to będzie to chwilowe szczęście.
-Gdy się wystawi całą nagromadzoną z trudem odwagę na silny podmuch wiatru, jakim jest odrzucenie, to on ją łatwo zdmuchnie. Oprzeć mu się mogą tylko ludzie pewni siebie.
Bo tam, gdzie los jest zbyt okrutny, pojawiają się marzenia.
- Żeby mieć wielkie serce dla ludzi, trzeba też trochę siebie rozpieszczać. Co więcej, niedobrze jest ograniczać się do ciasnych ram rozsądku, które sami sobie stwarzamy, ignorując emocje. Trzeba je uwolnić, zaakceptować.
Zastanawiam się, czy każdy z nas nie jest koniec końców wyspą. Niczym one dryfujemy osobno i jesteśmy samotni. Myślę, że to odosobnienie i samotność wcale nie muszą być czymś złym. Możemy bowiem stać się dzięki nim wolni i zagłębić się w sobie.
W czasach rewolucyjnych to nie kosmos decyduje o tym, co się wydarzy, tylko człowiek.
– Podobno zachodnia astrologia powstała w Babilonii dwa tysiące lat przed naszą erą. Czyli jakieś cztery tysiące lat temu.
– Aż tak dawno…?
– Tak. Odczuwamy być może, że to stara sprawa, ale jak widać, człowiek współczesny pod względem kreatywności czy dociekliwości nie różni się od tego sprzed czterech tysięcy lat, choć istnieje niesamowita różnica w ilości posiadanej wiedzy.
Jak się zwycięsko przejdzie próbę, te nowe drzwi się otwierają i ukazuje się cudowny widok.
- Zrozumienie siebie łączy się z dbaniem o siebie.
-W czasach rewolucyjnych to nie kosmos decyduje o tym, co się wydarzy, tylko człowiek.
Gdyby każdy człowiek właściwie podchodził do wszystkich spraw i potrafił myśleć i działać w elastyczny sposób, to można by przeprowadzać rewolucje łagodniejszymi metodami.
Każdy marzy o powrocie do punktu wyjścia, ale to niemożliwe. Jak wybuchnie wojna, to nie ma już powrotu do życia sprzed jej rozpoczęcia.