Jesteśmy społecznością, która kocha książki

całość na: http://marudaczyta.blogspot.com/2016/05/jerryego-lee-lewisa-opowiesc-o-wasnym.html Jerry’ego Lee Lewisa opowieść o własnym życiu jest bardzo drobiazgową biografią muzyka, który wyczyniał cuda na pianinie, zdetronizował Elvisa Presley’a określanego mianem króla rock&rolla, przeszedł do historii amerykańskiej muzyki takimi hitami jak Whole Lotta Shakin’ Goin’ On czy Great Balls of Fire. To na dźwięk jego muzyki kobiety omdlewały, sale koncertowe trzęsły się w posadach, a inni muzycy zazdrościli mu talentu. Od wczesnych lat dzieciństwa, przez początek kariery, szalone lata pięćdziesiąte, kiedy niemal szturmem zdobył scenę i sławę, gorzkie lata sześćdziesiąte, triumfalny powrót w latach siedemdziesiątych, po czasy współczesne – Rick Bragg oddaje głos Jerry’emu Lee Lewisowi, który opowiada o swoim pełnym wrażeń życiu. Życiu, w którym sukcesy przeplatały się z porażką, rockandrollowe szaleństwa kłóciły się z religijnym wychowaniem i zasadami, które wyniósł z domu, na którym cieniem kładła się depresja, uzależnienie od narkotyków i alkoholu oraz talent do przyciągania kłopotów. Rick Bragg napisał książkę, w której udało mu się nie tylko opowiedzieć dokładnie historię ikony amerykańskiego rock&rolla, udało mu się też stworzyć świetny klimat. Czytając ją, niemal słyszy się południowy akcent Jerrego Lee, który urodził się w niewielkim miasteczku Ferriday w stanie Luizjana. Autor świetnie oddał ducha tamtych czasów, sportretował Amerykę na przestrzeni siedmiu dekad. Tło, jest tu równie fascynujące, co życie samego Jerry’ego – z ciekawością czyta się o zmianach, zachodzących na przestrzeni tych lat, które dokonały się w obyczajach, moralności, stylu życia, motoryzacji, czy – przede wszystkim – w samej muzyce, a to ona zaraz po postaci Jerry'ego Lee odgrywa tu ważną rolę. Skłamałabym pisząc, że Jerry’ego Lee Lewisa opowieść o własnym życiu czyta się w całości świetnie. Najciekawsze fragmenty to te, które opowiadają o początkach kariery Lewisa, jego drodze do sławy, skandalu związanym z poślubieniem trzynastoletniej kuzynki, próbach odbicia się od dna i wielkiego powrotu w latach siedemdziesiątych. Nieco mniej ciekawie czyta się o jego dzieciństwie i latach współczesnych – tym fragmentom jakoś brakuje napięcia, tempa, czasem wydają się być przydługawe, przegadane, zbyt drobiazgowe, a nawet przeładowane nazwiskami, tytułami płyt i utworów. Tak wiem, że to biografia i wiem, że powinna oddawać jak najbliżej życie jej bohatera, ale muszę się przyznać, że przy niektórych fragmentach trudno było utrzymać zainteresowanie.