Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263
- ArtykułyPowstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70
- ArtykułyPowiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17
- ArtykułyZadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Simone Veil
2
6,3/10
Pisze książki: publicystyka literacka, eseje, filozofia, etyka
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,3/10średnia ocena książek autora
37 przeczytało książki autora
47 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
O prawo do aborcji Simone Veil
6,3
ta mała książeczka zawiera tekst wystąpienia Simone Veil, przed francuskim Zgromadzeniem Narodowym, dotyczącego ustawy aborcyjnej, oraz wywiad z autorką ustawy, przeprowadzony po 30 latach.
książka, przy okazji powyższych tekstów, pokazuje formę i poziom debaty publicznej we Francji lat 70tych, a także ewolucję myśli politycznej i pozycji kobiety w społeczeństwie dojrzałej demokracji V Republiki Francuskiej.
O prawo do aborcji Simone Veil
6,3
Książeczka odzyskująca dziś swą publicystyczną aktualność. Składa się z przemówienia autorki na forum izby niższej parlamentu francuskiego, poprzedzającego głosowanie nad przyjęciem przygotowanej jej staraniem (na polecenie pełniącego wówczas urząd prezydenta Giscarda d'Estaign) ustawy legalizującej aborcję na życzenie, wywiadu jakiego Veil udzieliła trzydzieści lat później dziennikarce „Le Monde'a” oraz przypisów, wstępu i kroniki praw regulujących aborcję we Francji.
Przemówienie nie jest zbyt interesujące, dotykając przede wszystkim kwestii praktycznych, nie zaś filozoficznych i światopoglądowych, których autorka świadomie unikała. Wywiad zawiera trochę interesujących informacji na temat „kuchni politycznej” towarzyszącej przyjmowaniu ustawy, pani Veil uchyla się jednak od odpowiedzi na pytania dotyczące szerzej pojętego historycznego ujęcia problematyki aborcyjnej, a jej wypowiedzi światopoglądowe utrzymane są w tonie ewolucjonistycznym, szybko zbaczając też w kierunku feminizmu. Przypisy i notka o historii regulacji aborcyjnych we Francji przygotowane zostały na bardzo rudymentarnym poziomie i nie są zbyt wartościowe.
Po lekturze tego tekstu nasuwa się wniosek, że, po pierwsze, w odróżnieniu od dzisiejszych feministek, autorka postrzega aborcję nie jako „prawo” kobiety a jako zjawisko negatywne, które należy ograniczać, po drugie zaś, że przyjęcie we Francji w 1974 r. ustawy zezwalającej na aborcję na życzenie, wyrastało z „pragmatyzmu” i chęci dostosowania prawa do ewoluujących postaw społecznych i obyczajów. Wskazuje to, że państwo rezygnujące z suwerenności ideowej, aksjologicznej i informacyjnej, wobec problemu aborcji okazuje się w końcu bezradne i nie jest w stanie chronić życia ludzkiego w jego stadium prenatalnym.