Horst Bienek

Myślałam, że przejdę jak burza. Z recenzji wynikało, że jest tu wszystko, czego potrzebuję, by książka chwyciła i nie chciała puścić. Opowieść rodzinna z licznymi retrospekcjami mocno osadzona w historii, wielokulturowość, wielonarodowość, otarcie się o kulturę mojego dziadka, śląskiego górnika, którego nie zdążyłam poznać, miejsce dzieciństwa rodzeństwa mojego taty… I, co chyba najbardziej pociągające, przedstawienie tego wszystkiego przez świadka-uczestnika tamtych miejsc i wydarzeń: niemieckiego mieszkańca przedwojennych Gliwic. Spojrzenie na Śląsk w przededniu wybuchu II wojny światowej oczami i wspomnieniami niemieckiego chłopca. Nastawiałam się na spotkanie ze śląskim Gὒnterem Grassem. To nietuzinkowa historia ładnie opowiedziana. Akcja powieści rozgrywa się w ciągu 24 godzin: rozpoczyna się rankiem 31 sierpnia 1939 r., a kończy rankiem 1 września. Liczne retrospekcje pozwalają lepiej poznać bohaterów, których portrety, świetnie nakreślone, należą do mocniejszych stron tej powieści. Ciekawym zabiegiem było powierzenie jednemu z bohaterów misji pisania książki o Korfantym, co dostarczyło zwykłemu czytelnikowi mnóstwa informacji na temat stosunków polsko-niemieckich na Śląsku, realiów polityki II Rzeczypospolitej oraz informacji dotyczących samego Wojciecha Korfantego. Jednakże najciekawsze dla mnie były szczególiki dotyczące przedwojennej codzienności Śląska. „Pierwsza polka” rozpoczyna śląską tetralogię autora. Z pewnością sięgnę po jej dalsze części. Kiedyś. Mój entuzjazm po zdobyciu do przeczytania „Pierwszej polki” był znacznie wyższy, niż po lekturze książki:). PS Czytałam ją stosunkowo długo. Znacznie dłużej, niż przewidywałam:).