Najnowsze artykuły
- ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński2
- ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać304
- Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
- Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Aria Wyatt
Źródło: goodreads.com
5
6,8/10
Pisze książki: literatura obyczajowa, romans
Amerykańska autorka romansów. Zaczyna pisanie przy kawie wczesnym switem. Pracuje jako faraceutka. Mieszka z mężem i dwojgiem dzieci w dolinie rzeki Hudson w stanie Nowy Jork. Amatorsko zajmuje się fotografowaniem pięknych krajobrazów. Uwielbia kawę, czekoladę, muzykę, książki i … koty.
Jest autorką powieściowego cyklu zatytułowanego Compass, którego pierwszy tom, „True North”, zawiera rozbudowany wątek survivalowo-przygodowy osadzony w dziczy koła podbiegunowego na Alasce. Powieścią „Masquerade” zainicjowała cykl Prodigy, a małomiasteczkowy romans „Afterglow” przypisany jest do serii Busy Bean Cafe autorstwa kilku amerykańskich pisarek.http://ariawyatt.com
Jest autorką powieściowego cyklu zatytułowanego Compass, którego pierwszy tom, „True North”, zawiera rozbudowany wątek survivalowo-przygodowy osadzony w dziczy koła podbiegunowego na Alasce. Powieścią „Masquerade” zainicjowała cykl Prodigy, a małomiasteczkowy romans „Afterglow” przypisany jest do serii Busy Bean Cafe autorstwa kilku amerykańskich pisarek.http://ariawyatt.com
6,8/10średnia ocena książek autora
1 przeczytało książki autora
3 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Afterglow Aria Wyatt
7,0
Protagonistami „Afterglow”* są:
Dwudziestojednoletnia Solana, na którą przyjaciele wołają Sunny, ze względu na nękające ją ataki paniki rezygnuje z przyznanego przez nowojorski college stypendium, przechodzi na zdalny tryb studiów i wraca do rodzinnego Colebury w stanie Vermont. Zostaje zatrudniona w kawiarni Busy Bean**, mimo nie najlepszych kwalifikacji, szczególnie przy obsłudze kawiarnianego piekarnika. Tam po raz pierwszy spotyka trzydziestoczteroletniego przystojniaka Declana, współwłaściciela pracowni stolarskiej, rozwiedzionego ojca czteroletniego Liama, trzeźwego od czterech lat alkoholika.
Aria Wyatt, obok ostrzeżeń przed scenami z ostrym seksem, zamieszcza przed swoimi powieściami dedykacje. „Afterglow” dedykuje dzieciom rozwiedzionych rodziców. Już od początku jest jasne, że postać małego Liama odgrywać będzie ważną rolę, decydującą o przebiegu romansu Solany z Declanem, którego była żona robi wszystko, aby ograniczyć mu dostęp do dziecka.
Dlaczego Declan rezygnuje ze wstąpienia na drogę sądową w walce o przysługujące mu prawa rodzicielskie? Czy stawiając na pierwszym miejscu miłość do syna gotów jest zrezygnować z obłędnego seksu i rodzącego się uczucia do Solany? Źródła wszystkich komplikacji na drodze do szczęścia protagonistów tkwią w przeszłości, także w tragedii, która dotknęła przed piętnastoma laty małą Sunny, a jej konsekwencje trwają do dziś.
Na dodatek pojawia się w powieści pewna okoliczność, zaburzająca nieco sielską atmosferę dominującą w innych amerykańskich małomiasteczkowych romansach. Okazuje się bowiem, że w hrabstwie Colebury w stanie Vermont nie tylko wszyscy się znają i dużo o sobie wzajemnie wiedzą, ale że spora grupa mieszkańców, bohaterów „Afterglow”, powiązana jest różnorakimi personalnymi związkami i układami oraz silnymi, bynajmniej nie tylko pozytywnymi, emocjami. Zanim więc nastąpi szczęśliwy finał, dochodzi do szeregu niespodziewanych zwrotów akcji prowadzących do coraz większego wzrostu napięcia, co w znakomity sposób przyczynia się do uatrakcyjnienia lektury.
Można oczywiście się zżymać na mało przekonujący sposób uładzenia wszystkich nabrzmiałych przez lata i nieźle opisanych w książce problemów i konfliktów. Ale przecież od współczesnych powieściowych romansów nie wymagamy, aby były one zwierciadłem życia!
* Afterglow jest słowem wieloznacznym: dosłownie to poświata, zorza wieczorna; metaforycznie odnosi się do konsekwencji, nastroju, stanu rzeczy po …
** Na stronie Goodreads „Afterglow” jest przypisane, z numerem 10, do serii małomiasteczkowych romansów, zatytułowanej Busy Bean, autorstwa kilku amerykańskich pisarek. Ponieważ żadna z nich, wedle mojej wiedzy, nie jest znana w Polsce, nie wprowadziłam Busy Bean jako nazwy nowego cyklu do bazy LC.
True North Aria Wyatt
7,0
Lena Hamilton, pielęgniarka urazowa z nowojorskiego ośrodka medycznego, po przeżytym załamaniu podczas ciężkiej akcji ratunkowej zostaje wysłana na przymusowy urlop. Przyjaciel załatwia jej dwutygodniowy pobyt w luksusowym ośrodku Aurora Borealis na Alasce, którego gośćmi są też dwaj rockmeni i hollywoodzki gwiazdor filmowy, Australijczyk Wes Hamilton. Okazuje się, że wszyscy czworo mają zamiar korzystać z dodatkowych atrakcji oferowanych przez Aurorę.
Romans między Leną i Wesem dojrzewa stopniowo i jest ładnie opisany. W jego początkowej fazie autorka stosuje ciekawą, podwójną formę narracji. Wewnętrzne monologi obojga, a szczególnie Leny, pełne są zachwytu wobec przymiotów partnera i jednocześnie własnych kompleksów, wyrażanych językiem nieznośnie sentymentalnym, na granicy kiczu. Za to werbalne interakcje między nimi to zupełnie inny styl językowy, pełen błyskotliwego, złośliwego humoru. Ale czyż tak właśnie nie jest, że to co mówimy ludziom, jak na nich reagujemy, niekoniecznie pokrywa się z tym co o nich myślimy i chcemy, żeby o nas wiedzieli?
Jednak główną atrakcją książki jest jej przygodowa część. Zachwyt nad cudami arktycznej północy nieco przygasa po paru dniach, kiedy cała ich czwórka miała zostać zabrana z powrotem do pensjonatu, a samolot nie przyleciał. W rezultacie przeżywają w dziczy wszelkie możliwe incydenty, balansując nierzadko na granicy życia i śmierci. Jest to jednocześnie najtrudniejszy życiowy egzamin nie tylko dla protagonistów, także dla przyjaciół Wesa, Austina i Jake’a. Bo wszyscy bohaterowie w tej niezwykle udanej, moim zdaniem, debiutanckiej powieści Arii Wyatt są pełnokrwistymi, interesującymi postaciami. Jedyny dyskomfort po lekturze wiąże się z koniecznością sięgnięcia natychmiast po następny tom serii Compass.