Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek jest zdolny do naprawdę wielu rzeczy, jeśli tylko wystarczająco długo będzie sam.

Wszyscy chorzy są starzy w duszy.

Jeśli mężczyzna nie ma grosza przy duszy, to powinien chociaż umieć zrobić wrażenie.

Książki były dla mnie wszystkim. Były dla mnie babcią opowiadającą bajki na dobranoc, nauczycielem, który dzieli się ze mną całą wiedzą świata, przyjacielem, który zwierzał mi się ze swoich tajemnic.

Książki, nawet jeśli nie mogły objąć wszystkiego, nauczyły mnie bardzo wiele.

Może kiedy przyglądamy się komuś przez długi czas, nienawiść zamienia się w inne uczucia?

W życiu tak już jest, że kiedyś się umiera.

W szpitalu można być nie wiadomo jak dzielnym, a i tak doświadcza się na przemian rozpaczy i nadziei.

Jak już się coś raz odpuści, to odpuszcza się wszystko inne.

Sam już nie wiem, kto ma gorzej: ktoś, kto stracił coś, co znał, czy ten, kto wyobraża sobie coś, czego nigdy nie miał.

Co tak właściwie oznacza starość, można pojąć dopiero wtedy, kiedy naprawdę jest się starym.

Dopiero, kiedy oślepłem, dotarło do mnie, jak bardzo lubiłem na ciebie patrzeć.

Czasami myślę o tym, że całkiem dobrze jest nie być Bogiem. Jeśli są takie rzeczy, które tylko on może, to na pewno są też takie, które możemy tylko my. Nawet jeśli nigdy mu nie dorównamy, to może my, ludzie, mamy ze sobą coś wspólnego, coś, o co nawet Bóg mógłby być zazdrosny.

Jak się zostaje matką, to się umie wszystko.

To dziwne, że musimy się uczyć po to, żeby zapomnieć, i uczyć się potem na nowo.

Nie wystarczy być dorosłym, żeby być rodzicem.

Stając się rodzicem, człowiek jest znowu dzieckiem.

Ludzie mówią, że na starość woli się mówić niż słuchać.

Nie da się leczyć podeszłego wieku, w przeciwnym razie świat nie znałby śmierci.

W fizycznym bólu jesteśmy sami.

Znaczenia słów są ważne, ale równie istotny jest rytm tekstu. Słowa muszą naśladować oddech czytelnika i rezonować wraz z nim.

Czasem szept słychać głośniej niż cokolwiek innego.

Ludzie wolą przekazywać pieniądze na tych, których można jeszcze wyleczyć, bo chcą wierzyć, że pomogli zmienić świat na lepsze.

Pożegnania zawsze się dłużą.

- Nie jestem pewien.
- Nie jesteś pewien czego?
- Czy istota doskonała potrafi zrozumieć istoty niedoskonałe. To chyba niemożliwe.

Są rzeczy, których nie mówi się nawet bliskim, rzeczy, których nie da się powiedzieć.

O wielu rzeczach nie ma się pojęcia, dopóki się ich samemu nie doświadczy.

To niesamowite, jak coś, czego nie da się dotknąć, może człowieka tak bardzo poruszyć, jak serce rozpoznaje to uczucie i zawsze stara się odnaleźć muzykę, która je przypomina.

Każda miłość zaczyna się od muzyki.

Kiedy się kogoś bardzo kocha, zdarza się, że się od tej osoby ucieka.