Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Zapraszam cię, moja siostro w kobiecości, do uważnego przystanięcia przy swoim sercu" - takie słowa kieruje Agata Rusak do każdej czytelniczki swojej książki, która znajdzie w sobie odwagę, żeby "odwinąć bandaże albo zedrzeć karnawałowe stroje" ze swojego wrażliwego i poranionego serca... i pozwoli się poprowadzić do prawdy o samej sobie. Przyznaję, że miałam obawę przed przyjęciem tego zaproszenia. Bałam się bólu, przykrych wspomnień i trudnego spotkania z krzywdami i stratami. Ale miałam też świadomość, że każdą ranę trzeba oczyścić, żeby nie ropiała, żeby się nieustannie nie odnawiała i żeby się wreszcie zagoiła. Dlatego wraz z Oliwką, bohaterką książki (w której historii każda z nas przejrzy się jak w lustrze),pochyliłam się nad wieloma, bo na pewno nie nad wszystkimi, ranami swojego serca. Autorka - psycholog i psychoterapeuta z wieloletnim doświadczeniem - z ujmującą czułością dotyka tego, co same przed sobą często ukrywamy. Pokazuje, jak bardzo to obnażenie prawdy o sobie i nazwanie po imieniu zranień bywa uwalniające i oczyszczające. Zachęca do przebaczenia, wdzięczności i nadania sensu całej historii naszego życia. A wszystko to w zgodzie z chrześcijańską koncepcją człowieka i jego powołania. Już po przebyciu tej drogi do swojego wnętrza mogę powiedzieć, że było warto. Chociaż ściągnięte z serca "bandaże i karnawałowe stroje" odsłoniły żałosny widok, przyjmuję go z całą miłością, na jaką mnie teraz stać. To przecież moje serce, choć poranione okrutnie, to nikt nie ma takiego, bo "moje serce mam ja tylko"... Jeśli czujecie, że potrzebujecie takiej czułej diagnozy serca, zachęcam Was do lektury tej książki!