Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brytyjski dziennikarz – aktywny od około 1905 roku – i popularny w międzywojniu autor, którego 150 powieści to głównie thrillery; wszystkie zostały opublikowane w latach 1916-1955 (w latach 30. jego książki osiągnęły łączny nakład dwóch milionów egzemplarzy). Najbardziej znanym bohaterem Horlera był Tiger Standish, wzorowany na słynnym Bulldogu Drummondzie Sappera (właśc. Herman Cyril McNeile, 1888-1937).
Niektóre z powieści Horlera zawierają elementy sf w postaci niezwykłych wynalazków i/lub mcguffinów, jak na przykład wczesna opowieść gotycka The Curse of Doone (1928),w której niemiecki szpieg wciela się w wampira, może naprawdę istniejącego, a jednocześnie wynalazek sf – urządzenie, wysyłające promień wygaszający silniki samolotów – napędza fabułę. Niektóre tomy z cyklu Paul Vivanti – w szczególności The Mystery of No. 1 (1925, wt The Order of the Octopus 1926 US),The Screaming Skull, and Other Stories (zb 1930, 7; skr. ok. 1945),The Worst Man in the World: Paul Vivanti Again (1930),Lord of Terror: A Paul Vivanti Story (1935) and Virus X: A Paul Vivanti Story (1945) – wykorzystują elementy okultystyczne i „supernaukowe”, w tym niezwykłe wynalazki czy promienie śmierci. Tytułowa nowella zbioru The Man Who Shook the Earth (zb 1933, 3~1) opisuje próbę zaszantażowania świata przez naukowca, który odkrył tajemnicę energii atomowej.
Horler pisywał też powieści mistyczno-niesamowite, w tym cykl o okultystycznym detektywie Sebastian Quin: The Vampire (1931; 1935),The Evil Messenger (1938, czarna magia) plus niektóre opowiadania ze zbioru The Screaming Skull. Singletony niesamowite: dwa z motywami satanistycznymi: The Lady with the Limp: A Tiger Standish Adventure (1944),The Devil Comes to Bolobyn (1951) oraz The House of the Uneasy Dead (1950). Inne powieści z elementami fantastycznymi: The Formula: A Novel of Harley Street (1933, wt The Charlatan 1934 US),The House with the Light (1948),The Face of Stone (1952). Kilka nie-f powieści Horlera uakazało się po polsku w okresie międzywojennym, w tym Goal! powieść sportowa (Goal! A Romance of the English Cup Ties, 1920; pol. 1926) i Władczyni nocy: powieść kryminalna (Lady of the Night, 1929; pol. 1932).
Generalnie Horler próbował naśladować Edgara Wallace’a, ale z miernym skutkiem, a w jego utworach pojawiają się liczne stereotypy rasowe, narodowościowe, płciowe i seksualne i inwektywy. Krytycy gatunku od początku negatywnie odnosili się do jego twórczości. Po śmierci Horlera jego twórczość przestała być popularna. John Pelan w encyklopedii Supernatural Literature of the World (2005) napisał, że fabuły Horlera są tak nieprawdopodobne i absurdalne, że praktycznie wszystkie jego powieści to w jakiejś mierze fantastyka, a The Curse of Doone określił jako beznadziejnie groteskową powieść gotycką, która stanowi kompendium wszelkich możliwych klisz.