Martyna Żandarska-Ochnik

ZE ZBIORÓW BIBLIOTEKI W TORONTO czyli UPYCHALNI BUBLI Po 10 latach od wydania ma na LC 4,63 (8 ocen i 0 opinii). No cóż, wolność mamy, więc każdy może pisać. Nie będę się znęcać, bo nie mam skłonności sadystycznych’ po prostu żenująca amatorszczyzna 3/10 Odczucie pogarsza fakt, że bohaterem jest mój imiennik, Wojtek, wyjątkowa menda, nauczyciel nękający młodzież swoimi poglądami (s.8): „..Powtarzam im do znudzenia, że słowa muszą dokładnie przylegać do przypisanych znaczeń. Inaczej chaos przenika podstępnie każda rzecz, która na pozór wydaje się uporządkowana i przewidywalna…” Kalesony winny leżeć na trzeciej półce, a rower należy przygotować do sezonu… Okładka: „…Poczucie bezpieczeństwa daje bohaterowi małżeństwo zbudowane na przyjaźni….” (!!!); a miłość żywi do ukochanego roweru, który czyści i oliwi, a następnie…. „…przemierza warszawskie ulice..” Fascynująca historia ! Światowe życie! - każdemu wedle potrzeb. Młynarski (znowu Wojtek): „…Światowe życie, przygód sto, Sweter z CDT-u, metka z PKO! Żubrówka równie dobra jak Black and White I jak z Broadwayu program - Warsaw by night! Choć gwiazd estrady śpiewał chór, Że nie dla Ciebie samochodów sznur….” I tak nauczyciel Wojtek, czterdziestolatek plus, jak inżynier Karwowski, „pedali” po ulicach „Kokotowa”, a dramat go czeka na Pojezierzu Drawskim; dramat osobisty: JAK ŻYĆ? Słuszniejsze w jego przypadku wydaje się pytanie: PO CO ŻYĆ?, a do autorki: CO CHCIAŁA CZYTELNIKOWI PRZEKAZAĆ W SWOIM DZIELE???