cytaty z książek autora "Christian Keysers"
Dlaczego więc doświadczenia społecznego rozczarowania, odrzucenia, pogardy i przemocy zwiększają ryzyko popełnienia samobójstwa? Odpowiedź może wiązać się z faktem, że negatywne doświadczenia aktywują u przeżywającej je osoby program, który sam chce się zrealizować do końca; program, który chce zakończyć to, czego nie doprowadziło do końca przeżyte zdarzenie – do samounicestwienia. Aktywacja programu, który – we własnym wyobrażeniu – doprowadza do końca całą sekwencję jedynie zapoczątkowaną w doświadczeniu, jest typowym sposobem działania układów lustrzanych.
Nie wszyscy ludzie, którzy wiele obiecują i wysyłają sygnały sugerujące, że można im zaufać, spełniają intuicyjnie przywołane oczekiwania.
Wskazują na to już wcześniejsze obserwacje ostatecznie śmiertelnych skutków izolacji społecznej. U osób, które zostały wykluczone ze społeczności, rejestruje się znaczną aktywację neurobiologicznych ośrodków bólowych.
Systematyczne odmawianie komuś prawa do bycia rozpoznawanym jest czynem nieludzkim i etycznie nagannym.
Zapoczątkowane procesami psychologicznymi działania nakierowane na samozagładę, pojawiające się w wyniku doświadczenia społecznego odrzucenia, wywołują niesamowite wrażenie. Najbardziej znaną postacią takich programów jest samobójstwo.
W świetle brzemiennych dla zdrowia umysłowego i cielesnego konsekwencji odzwierciedlania, a także z powodu tkwiącego w nim potencjału manipulatorskiego, pojawia się pytanie o znaczenie odkryć neuro-biologicznych dla społecznego współżycia. Celowe, długotrwałe pozbawianie odzwierciedlających spostrzeżeń i systematyczne wykluczenie z obszaru przynależności są aktami biologicznej zagłady.
Natomiast całkowicie bezsensowną, w kontekście neurobiologicznym, strategią będzie wymaganie od podzielonych na grupy uczniów, by sami z pomocą podręcznika opracowali nowy teoretyczny materiał. To, co charakteryzuje taki sposób postępowania, jest dalekie zarówno od uczenia przez modelowanie, jak i od zachęcania do samodzielnego wykorzystania wiedzy.
Systematyczne odtrącenie społeczne jest więc przewlekłym stresem biologicznym, a przewlekły stres jest programem prowadzącym do choroby i samozagłady.