Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dlaczego sięgnęłam po tą książkę? Szczerze mówiąc nie wiem. Czy to opis mnie zaintrygował. A może okładka wpadła w oko? W każdym razie trafiła do mojej ręki. 40-letnia Katarzyna wybierała przed laty pomiędzy trzema mężczyznami. Poznajemy ją w tym samym momencie życia, ale w jego alternatywnych wersjach: jaką żonę gitarzysty, polityka i ekonomisty. Za każdym razem bohaterka jest tą samą Katarzyną, ale tak naprawdę zupełnie inną osobą.  Co by było, gdyby... Niejedno z nas nieraz tak się zastanawia. I tak jest z bohaterką powieści Anety Zamojskiej. Katarzyna i trzej panowie – Michał, Mirek i Grzegorz. Autorka przedstawia trzy alternatywne historii Katarzyny. W każdej z nich bohaterka wybrała innego mężczyznę. I za każdym razem jej życie układa się zupełnie inaczej. W każdej opowieści spotykamy Katarzynę, gdy otrzymuje list od dawnej przyjaciółki z studiów z przypomnieniem o zaplanowanym piętnaście lat wcześniej spotkaniu. I ten nieszczęsny list zdaje się zaczyna serię niefortunnych zdarzeń. Katarzyna w żadnej wersji nie jest zadowolona z życia. W pierwszej wersji jeszcze jej współczułam, zwłaszcza gdy poznałam całą historię. Jednak w kolejnych wersjach już mnie tylko denerwuje. Ma wygodne życie, czy też można by rzec życia i rujnuje to wszystko głupią decyzją. Szczególnie widać to w trzeciej historii, gdzie jest skupiona tylko na sobie. Nie polubiłam Katarzyny. Jest rozchwiana, nie wie czego chce, mimo ostrzeżeń przyjaciółek popełnia paskudne błędy, wciąż goni za jakimś błędnym króliczkiem. Wszystkie te warianty mają niemal identyczne zakończenie – Katarzyna na koniec każdej z nich wybiera tego samego mężczyznę. A którego – gitarzystę, polityka czy ekonomistę? Zgadnijcie albo przeczytajcie książkę. Powieść obyczajowa, która daje trochę do myślenia. W sam raz na długie wieczorne wieczory.