Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzięki uprzejmości wydawnictwa Novae Res oraz autorki Katarzyny Wagasewicz miałam okazję przeczytać i zrecenzować książkę "Karmelovy popcorn". Byłam bardzo ciekawa tej historii już po samym tytule, bo oczywiście uwielbiam popcorn, a w wersji słodkiej tym bardziej 😍. Powieść za to nie jest cukierkowa. Czytamy ją z perspektywy Sofii – młodej, ambitnej pracownicy agencji reklamowej, prywatnie pasjonatki tańca orientalnego, "Hobbita" i tytułowego przysmaku kinomaniaków. Znaczną część swojego dnia spędza w niesatysfakcjonującej jej pracy, w której znalazła przyjaciół, miłość, ale także wrogów. Brzmi typowo, aczkolwiek jest to naprawdę refleksyjna opowieść. Biorąc książkę do ręki, nie wiedziałam do końca, czego mam się spodziewać. Myślałam, że będzie to lekki biurowy romans, ale zostałam miło zaskoczona, gdy po kilku rozdziałach historia poszła w naprawdę ciekawym kierunku. Początkowo sceny były dość chaotyczne, jednocześnie zabawne, ale niektóre niepotrzebne – tutaj myślę o współlokatorze głównej postaci, poruszającym się przy niej nago po mieszkaniu, gdy posiadał partnerkę 😅. Na szczęście po kilku rozdziałach powieść nabrała powagi i wciągnęłam się w firmowe intrygi oraz istotny w tej książce wątek miłosny. Szczególnie mocno podobał mi się motyw korporacyjny, który ukazany był bardzo realistycznie. Każdy z nas na pewno chociaż raz zetknął się z tym światem, lub słyszał o nim od znajomych. Autorka znakomicie opisała typowy wyścig szczurów, relacje na pokaz, sztuczność, przepych i wzajemną nieszczerość pracowników. Świetnie wykreowała przebiegłych kierowników i zapatrzonych w siebie materialistów, dla których sens życia to drogie przedmioty i dążenie po trupach do wyższych stanowisk. "Karmelovy popcorn" czyta się bardzo szybko, gdyż składa się tylko z 230 stron. To taka powieść w pigułce. Mamy w niej dość krótkie rozdziały, zwięzłe opisy i dialogi. Mimo, że wolę dłuższe książki, to ta zyskała moją sympatię. Podziwiam autorkę, za umiejętność przekazania w tak małej ilości stron różnorodnych emocji – bo takowe naprawdę czułam 🥺. Były momenty typowo żenujące, zabawne, trzymające w napięciu oraz wzruszające. Współczułam Sofii, która próbowała odnaleźć się w świecie ludzi, z których prawie każdy miał mniej lub więcej za uszami. Jednocześnie byłam zła na bohaterkę za podejmowane przez nią decyzje – i tutaj ogromny plus za zbudowanie postaci, która przechodzi ogromną przemianę mentalną 😍. Uwielbiam takie historie! To nie typ książki, w której jest przestrzeń do domysłów w kontekście dalszych wydarzeń. Tutaj raczej mamy podane wszystko na tacy, aczkolwiek takie widzenie świata oczami Sofii sprawiało mi frajdę. No i zakończenie... Ono było istną wisienką na torcie (lub też ziarenkiem cukru w popcornie 😜),idealnie podsumowało całą drogę bohaterki do docelowego miejsca i zaznaczyło, że przeszłości nie trzeba żałować 🫶. Polecam więc fanom życiowych i zawsze aktualnych historii zaopatrzyć się w pyszną przekąskę i potowarzyszyć Sofii w korporacyjnych intrygach i porywach serca 🍿💛.