Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość się kończy, kiedy człowiek nie czuje już bliskiej więzi emocjonalnej z drugą osobą, nie czuje, że to jest coś więcej niż tylko przyzwyczajenie. To często uczucie pewnej pustki w związku, zdystansowania. Każdy przeżywa to na swój sposób.

Ile z siebie dajesz, tyle powinnaś dostać z powrotem, bez kalkulacji, to się powinno po prostu dziać. Dojrzały związek nie wymaga od nas samo poświęcenia. Dojrzaly związek to wzajemna troska, uważność, zaufanie - czyli intymność w psychologicznym znaczeniu.

Dwoje ludzi w prawdziwym życiu musi się dopasować - spotkać w tym samym miejscu, w tym samym czasie i jeszcze w sprzyjających okolicznościach.

Ktoś powiedział kiedyś, że trzeba sięgnąć dna, żeby móc się od niego odbić.

Graniem zajmują się ci, którzy nie wierzą w siebie, w to, że sami mogą coś osiągnąć.

- Czego kasyno cię nauczyło?
- Cieprliwości. I tego, że w życiu nie ma nic za darmo. I że kasyno zawsze wygrywa.

Nie da się ograć kasyna. Natomiast można próbować z nim nie przegrać.

Hazard to nie tylko kasyno, wyścigi konne czy zakłady bukmacherskie. To po prostu granie z życiem. Granie o wszystko.

Kiedyś myślałem, że chodzi im o emocje z gry, dziś jestem przekonany, że najbardziej poszukują emocji wynikających z bycia przegranym.

Czasem słyszę, jak mówią na przykład kobiety: "Idziemy zabawić się do kasyna". Przechodzą mnie wtedy ciary po plecach, bo może jedna z nich pobędzie tam chwilę, znudzi się, wyjdzie i nigdy już nie wróci, ale większość wraca.

Bo z uzależnieniem jest tak, że jak już masz wypracowaną drogę, która dostarcza ci przyjemności, nie szukasz innych, tylko automatycznie wchodzisz na znajomą ścieżkę. A uzależnienie pogłębia się bardziej.

W naturze człowieka leży to, że nawet będąc bardzo zadowolony z tego, co akurat ma, jednocześnie marzy o tym, żeby mieć więcej.

Dążenie do postępu i doskonałości jest bardzo rozwojowe, ale uczynienie z tego treści życia bywa zgubne. Czasem ludzie w życzeniowy sposób wyobrażają sobie, że zmiana jednego elementu odmieni ich życie.

Była jak lustro, w którym odbija się świat ze wszystkimi jego barwami i emocjami. Kiedy po jej śmierci to lustro rozpadło się na tysiące kawałeczków, każdy z nas zachował swój kawałek i widzi Agnieszkę w taki sposób, w jaki sam postrzega świat. Każdy z nas opowie inną historię – wspomni o innych rzeczach, co innego zauważy. Bo każdy znał inny kawałek Agnieszki.

Na trzeźwo człowiek nie jest sobą, jest minoderyjną stertą zakazów, nakazów, konwenansów, przymusów, wstydu i czego tam jeszcze.

Można człowiekowi uciec, można człowieka okraść, można człowieka oszukać, może zmienić poglądy, można się z człowiekiem rozwieść, ale najgorsze, co może człowiek człowiekowi zrobić, to jest go upokorzyć” – powie potem w filmie dokumentalnym Grażyny Pieczuro.

Bo wolność to stan umysłu, a nie otoczenia.

W życiu jest ważna uczciwość wobec siebie i dobre traktowanie ludzi. Traktuj innych tak, jak sama chcesz być traktowana – słyszałam od dziecka. Bądź szczęśliwa i miej w nosie, co ludzie o tym powiedzą. Nie krzywdź innych, nie zabieraj niczego, nie mów o innych źle.

Bo to pasja tworzy osobowość.

Hazardzista traci nie tylko dom, samochód, pieniądze, ale też rodzinę, przyjaciół godność. "Zyskuje" natomiast wrogów, komorników, poczucie upokorzenia oraz straconego życia. To właśnie czeka hazardzistę - a nie wygrana i wielkie pieniądze.