Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Już nie biega po ogrodzie Karolina
Już jej śmiech nie rozświeca mroku:
Dwór rodzinny na całun zmieniła,
W ciemnej nawie odnalazła spokój:
Wieczny sen uciszył jej pierś,
Ten pokoju i uciechy przybytek;
Złotą głowę utuliła śmierć –
Och, a mnie cóż przyniesie spoczynek!
[„O Karolinie”].