cytaty z książek autora "Trixi von Bülow"
Jeśli to prawda, że z biegiem czasu zasadnicze cechy charakteru się nie zmieniają, to bardzo dziwne, że na początku związku widzi się tylko te, które łączą- tysiące wspaniałych rzeczy, które dają oszałamiającą szczęściem pewność, że jesteśmy dla siebie stworzeni - a na koniec pozostaje jedynie to, co dzieli.
Najgorsze jest jednak milczenie. Gdy zaczyna się milczenie, sprawa jest przegrana.
Ta wieczna konieczność bycia silną działała mi na nerwy. Wcale nie byłam taka silna, jak się wszystkim wydawało, czasem po prostu do obłędu brałam się w garść, to wszystko.
Byłam chomikiem na karuzeli, kręciłam kółko za kółkiem, a mądre stwierdzenie, że droga jest celem, brzmiało w moich uszach jak szyderstwo.
Bywają takie okresy, kiedy człowiekowi dzieje się tak wiele złego, że myśli: już gorzej być nie może. Jednak z konsternacją musi stwierdzić, że każde nieszczęście może być jeszcze większe.
Do niewyjaśnionych osobliwości życia należy fakt, że czasem pociecha i zainteresowanie pojawiają się z zupełnie nieoczekiwanej strony. I pewne oddalenie od ludzi, którzy wszystko o kimś wiedzą i ciągle są w pobliżu, czasami dobrze robi, ponieważ wówczas człowiek uczy się patrzeć na sprawy z odrobinę większym dystansem.
My, ludzie czasem jesteśmy dziwni. Mamy talent do zaczynania ciągle od nowa, dążymy do trwałości i jednoznaczności, ale życie pełne jest niespodzianek i niejasności
Gdy miałam dwadzieścia trzy lata, umarła moja babcia i myślałam, że już nigdy nie będę umiała się cieszyć.
W życiu każdej kobiety przychodzi taka chwila, kiedy wyrzuca za burtę wszystkie zasady.
Na pytanie: "Pomożesz mi dziś?", w najlepszym wypadku mężczyzna zareaguje na jeden z trzech klasycznych sposobów: zignorować- zapomnieć- źle zrozumieć.