Ten komiks ma stałe miejsce w moim serduchu - za świetny humor, kapitalne teksty (zarówno te komiczne, jak i filozoficzne), kreskę, i to dziwne uczucie tęsknoty za... za... sama nie wiem, czymś w stylu pięknego lata z dzieciństwa, które już nigdy nie powróci. O samym autorze udało mi się kiedyś przeczytać krótki artykuł, ponoć siedzi w domu i maluje piękne akwarele. Dokument obejrzę z przyjemnością.

Szanuję decyzje Wattersona w kwestii udzielania się w mediach i stworzonych przez niego dzieł - to jego praca, jego życie i ma do tego pełne prawo, niech żyje nam i wiedzie mu się jak najlepiej. Ale nie mam absolutnie też nic do Daviesa, który wprowadził rudego kota do mainstreamu. Jeżeli ktoś postrzega w tym "sprzedanie się", to dziwi mnie, ma wszak prawo do zarabiania na tym, co robił. Powstają na licencji dzieła dobre lub złe, nikt kupować nie każe, ja swój kubek z Garfieldem bardzo lubię, a cały marketing wokół tego komiksu wcale a wcale nie przeszkadza mi cieszyć się posiadanymi tomikami - bo są po prostu dobre. Stosunek do swoich dzieł Wattersona i Daviesa wynika z różnych osobowości obu panów, i nic złego w tym nie ma. Choć trzeba przyznać, że ojciec C&H jest wyjątkowym rodzynkiem.

Tak jeszcze nieskromnie dodam, że Snoopy'ego znam przede wszystkim z komiksów. A ulubioną zabawką mojej starszej siostry był właśnie pluszowy Woodstock.

A teraz idę poszukać jakiegoś info o tych dwóch kalendarzach na 16 miesięcy, szczerze mnie to zainteresowało.

Z wyrazami szacunku
Kazik

Ten komiks ma stałe miejsce w moim serduchu - za świetny humor, kapitalne teksty (zarówno te komiczne, jak i filozoficzne), kreskę, i to dziwne uczucie tęsknoty za... za... sama nie wiem, czymś w stylu pięknego lata z dzieciństwa, które już nigdy nie powróci. O samym autorze udało mi się kiedyś przeczytać krótki artykuł, ponoć siedzi w domu i maluje piękne akwarele....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Uwielbiam Calvina i Hobbesa!

Odkryłam te komiksy już jako osoba dorosła i dlatego nie kojarzę ich jako "Kelvina" i "Celsjusza". Załapałam się od razu na wydawnictwa nie spolszczające imion bohaterów (przy czym osobiście uważam takie spolszczanie za kiepski pomysł).

Niektóre paski są bardzo śmieszne, inne wywołują tylko lekki refleksyjny uśmiech. Bo wbrew pozorom, w tych zabawnych historyjkach o niesfornym chłopcu i jego tygrysie jest bardzo dużo uniwersalnych prawd o nas -dorosłych.

A odnosząc się do tematu wpisu - Watterson ma pełne prawo do decydowania o swoim dziele i chyba zrobił z tego dobry użytek. Jako dziecko uwielbiałam np. Garfielda, ale potem zrobił się z tego komiksu taki przemysł, że cała magia tych pasków gdzieś wyparowała..

Uwielbiam Calvina i Hobbesa!

Odkryłam te komiksy już jako osoba dorosła i dlatego nie kojarzę ich jako "Kelvina" i "Celsjusza". Załapałam się od razu na wydawnictwa nie spolszczające imion bohaterów (przy czym osobiście uważam takie spolszczanie za kiepski pomysł).

Niektóre paski są bardzo śmieszne, inne wywołują tylko lekki refleksyjny uśmiech. Bo wbrew pozorom, w tych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Piękna postawa. Komiks znam, to jeden z najinteligentniejszych obrazów dziecka w literaturze (tak, w literaturze) i wcale się nie dziwię, że Autor broni jak lew prawa do decydowaniu o swoich bohaterach.

Inaczej skończyliby jak głupowaty Garfield na damskiej bieliźnie lub jak mądrzejszy Snoopy na kubkach z kawą.

Widać pieniądz to nie wszystko. Na szczęście.

Piękna postawa. Komiks znam, to jeden z najinteligentniejszych obrazów dziecka w literaturze (tak, w literaturze) i wcale się nie dziwię, że Autor broni jak lew prawa do decydowaniu o swoich bohaterach.

Inaczej skończyliby jak głupowaty Garfield na damskiej bieliźnie lub jak mądrzejszy Snoopy na kubkach z kawą.

Widać pieniądz to nie wszystko. Na szczęście.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post