„Ola w rafie” to świetny przykład tego, jak z humorem opowiadać o poważnych sprawach, w tym przypadku o zmianach klimatycznych i umieraniu rafy koralowej. Współczesne dzieci potrzebują nowoczesnych bajek, w których czarnymi charakterami nie będą już czarownice i smoki, ale nieekologiczna produkcja i plastikowe śmieci. I taka właśnie jest ta książka.

Jest też ryzykowna, a my uwielbiamy ryzykowne książki. Są potrzebne w oceanie nudnych, słodkich i komercyjnych tytułów. Pojawiająca się w zakończeniu Godzilla to pomysł wariacki i zaskakujący, a jednocześnie uzasadniony. Widzimy w niej symbol wielkich, rewolucyjnych zmian, których potrzebujemy. Postępując jak nieśmiałe owieczki, nie rozwiążemy problemów naszej planety. Potrzebujemy rozwiązań takich jak Godzilla.

Cała opowieść jest bardzo syntetyczna, wręcz minimalistyczna. Ten minimalizm sprawia, że przekaz jest czytelny i jasny. Jednocześnie jej styl jest bardzo zabawny, choć w kontekście tematu książki brzmi to paradoksalnie.

Kolejne rozkładówki przykuwają uwagę śmiałymi, ale wyważonymi kompozycjami, typografią i żywymi kolorami na białym tle dającym równowagę. A także wspaniałą grą kontrastów – skal, kolorów, form, mocnych plam i cienkich linii, i wreszcie – tego, co surrealistyczne, i tego, co rzeczywiste. Styl ilustracji przypomina nieco naiwne dziecięce rysunki wykonane ołówkami i flamastrami, jednak ten wybór techniki nie powinien nas zwieść – ten projekt jest bardzo dojrzały i przemyślany, a autorka czuje się tu jak ryba w wodzie.

– uzasadnienie jury

Projekt, który nagrodziliśmy, jest świetnie skomponowaną i niemal gotową do wydania książką. „Co to za kuleczka” opowiada o niezwykle puchatym lisie Tutku. Przez tę puchatość ma on same problemy, które ciążą mu tak, jak jego bujne futro, i nie pozwalają cieszyć się życiem. Aż pewnego dnia Tutek znajduje małą, czerwoną kuleczkę, która sprawi, że spojrzy na siebie i swoje problemy inaczej…

Książka zachwyciła nas harmonijnym połączeniem wielu jakości: szlachetnej formy graficznej, sympatycznego, wręcz rozczulającego bohatera oraz nieprzekombinowanej treści, dzięki której przekaz łatwo trafi do dziecięcego odbiorcy. W prosty sposób mówi o sprawach, które dotyczą wielu z nas, niezależnie od wieku: o problemach z samoakceptacją oraz o tym, jak impuls z zewnątrz w zaskakujący sposób może czasem sprawić, że lepiej poznamy siebie – i zaczniemy patrzeć na siebie inaczej. 

Swoją klarowność projekt zawdzięcza znakomitej konstrukcji i oszczędności użytych środków. Tekst jest prosty i zwięzły, a jednocześnie niepozbawiony charakteru. Ilustracje, stworzone za pomocą ograniczonej palety barw, są wysmakowane, a przy tym dowcipne i pełne uczuć. Artystyczna jakość łączy się w nich z komunikatywnością. Ich stylistyka jest świeża, nieopatrzona i nie podąża za popularnymi trendami. Proporcje tekstu i ilustracji są idealne – niczego nie ma tu za dużo.

Jesteśmy przekonani, że lis Tutek skradnie serca czytelników tak, jak skradł nasze.

 – uzasadnienie jury