Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie potrafię przez to przejść. Wątek erotyczno-romantyczny jest po prostu debilny. Ale to jeszcze jestem w stanie przełknąć, bo niestety jest to dość częsty problem, ale przynajmniej wątek kryminalny musi to rekompensować. A nie rekompensuje. Brakuje odpowiednio budowanego nastroju, roi się od patosu. Dawno mnie tak żadna książka nie zirytowała.

Nie potrafię przez to przejść. Wątek erotyczno-romantyczny jest po prostu debilny. Ale to jeszcze jestem w stanie przełknąć, bo niestety jest to dość częsty problem, ale przynajmniej wątek kryminalny musi to rekompensować. A nie rekompensuje. Brakuje odpowiednio budowanego nastroju, roi się od patosu. Dawno mnie tak żadna książka nie zirytowała.

Przyjemnie się czytało, ciekawy czas i miejsce akcji, od dawna miałam ochotę na kryminał w stylu retro. Byłoby więcej gwiazdek, gdyby nie wątek miłosny.

Przyjemnie się czytało, ciekawy czas i miejsce akcji, od dawna miałam ochotę na kryminał w stylu retro. Byłoby więcej gwiazdek, gdyby nie wątek miłosny.

Ta książka znajdowała się na mojej liście do przeczytania przez bardzo długi czas. Anthony Ryan zdobył moje serce w Pieśni Krwi dosłownie od pierwszej strony, a Vaelin wciąż jest na liście moich ulubionych bohaterów. Ale. Nigdy nie udało mi się dokończyć tamtej serii. Cud skończył się na drugim tomie. Także w tym przypadku bałam się, że autorowi nie uda się utrzymać poziomu Pieśni Krwi. Drugim powodem opóźnienia były smoki- muszę przyznać, że nie jest to mój ulubionym trop w fantastyce. Ale. Obawy były kompletnie nieuzasadnione. To naprawdę solidna historia, z ciekawymi bohaterami (może nie na poziomie Vaelina, ale wciąż), pełna akcji i interesującym systemem magii. Nawet postacie kobiece są zaskakująco dobre, nie pamiętam ostatniej książki, w której nie były dla mnie irytujące. Zwykle robię sobie przerwę pomiędzy tomami serii i czytam coś innego żeby nie znudzić się przedstawionym światem, czy stylem. Jednak nie tym razem. Od razu ładuję drugi tom, bo po prostu muszę wiedzieć co będzie dalej.

Ta książka znajdowała się na mojej liście do przeczytania przez bardzo długi czas. Anthony Ryan zdobył moje serce w Pieśni Krwi dosłownie od pierwszej strony, a Vaelin wciąż jest na liście moich ulubionych bohaterów. Ale. Nigdy nie udało mi się dokończyć tamtej serii. Cud skończył się na drugim tomie. Także w tym przypadku bałam się, że autorowi nie uda się utrzymać poziomu...