Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówią, że diabeł tkwi w szczegółach. To samo można powiedzieć o prawdzie. Odrzuć szczegóły, zostaw samo sedno i możesz na nim ukrzyżować każdego.

Mówią, że diabeł tkwi w szczegółach. To samo można powiedzieć o prawdzie. Odrzuć szczegóły, zostaw samo sedno i możesz na nim ukrzyżować każdego.

Najmroczniejsze czeluście piekieł zarezerwowane są dla tych, którzy zdecydowali się na neutralność w dobie kryzysu moralnego

Najmroczniejsze czeluście piekieł zarezerwowane są dla tych, którzy zdecydowali się na neutralność w dobie kryzysu moralnego

Nie wiem, czy była pogoda, czy słota; idąc ścieżką nie patrzałam ani na niebo, ani na ziemię; serce moje przeszło w oczy, a oczy moje tkwiły w nim.

Nie wiem, czy była pogoda, czy słota; idąc ścieżką nie patrzałam ani na niebo, ani na ziemię; serce moje przeszło w oczy, a oczy moje tkwiły w nim.

Oczy masz z przodu, a nie na dupie, żebyś patrzał przed siebie, a nie na to, co minęło.

Oczy masz z przodu, a nie na dupie, żebyś patrzał przed siebie, a nie na to, co minęło.

Nie ma czarów, są kłamstwa. Zaklinać, to kłamać. Odczarować - to pokazać prawdę.

Nie ma czarów, są kłamstwa. Zaklinać, to kłamać. Odczarować - to pokazać prawdę.

(...) ci, którzy spowiadają wielkich, oni też są ludźmi. Nigdy o tym nie zapominaj. W swoim powołaniu są jak naczynia, w którym mieści się Bóg, ale we wszystkim innym są tylko ludźmi. Przebaczenie, którego udzielają, pochodzi od Boga, ale uszy, które słuchają i osądzają, należą do ludzi.

(...) ci, którzy spowiadają wielkich, oni też są ludźmi. Nigdy o tym nie zapominaj. W swoim powołaniu są jak naczynia, w którym mieści się Bóg, ale we wszystkim innym są tylko ludźmi. Przebaczenie, którego udzielają, pochodzi od Boga, ale uszy, które słuchają i osądzają, należą do ludzi.

Żyjemy pod dyktatem pragnień innych ludzi.

Żyjemy pod dyktatem pragnień innych ludzi.

Jeśli seminarium ma formować "prawdziwych mężczyzn", to z miejsca trzeba uznać porażkę tego systemu. To samo tyczy się "podstawy teoretycznej" czy formowania "dobrych chrześcijan". Jak niby powyższe cele ma spełnić miejsce, w którym niedojrzali emocjonalnie chłopcy zanurzani są w seksualnej i społecznej patologii zamkniętych koszar duchownych, w których nauka jest traktowana jako uciążliwy dodatek, inteligencja - jako akt pychy, innowacyjność - jako podszyta zarozumialstwem krnąbrność, a pobożność - jako szkodliwy indywidualizm?

Jeśli seminarium ma formować "prawdziwych mężczyzn", to z miejsca trzeba uznać porażkę tego systemu. To samo tyczy się "podstawy teoretycznej" czy formowania "dobrych chrześcijan". Jak niby powyższe cele ma spełnić miejsce, w którym niedojrzali emocjonalnie chłopcy zanurzani są w seksualnej i społecznej patologii zamkniętych koszar duchownych, w których nauka jest traktowana ja...