Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że bardzo zależało mi na przeczytaniu tej książki, czytając tak wiele entuzjastycznych komentarzy. Niestety bardzo się rozczarowałem. Literacko (językowo) książka jest przeciętna, jeżeli nie powiedzieć słaba. Styl autora (tłumaczenie?). Powtarzające się opisy "łez jak diamentów" spadających z twarzy i namnożenie prostych i męczących epitetów o cudownych kolorach, pięknych uczuciach tworzy ją w pewnym momencie wręcz niestrawną. Teologicznie i intelektualnie też nie zachwyca, wręcz powiedziałbym że spłaszcza wielkie prawdy wiary. Jestem człowiekiem głęboko wierzących, lecz ta książka moim zdaniem nie oferuje nic poza ciekawą historyjką z głębią na poziomie opowiadań dla dzieci na szkółce niedzielnej. Szkoda, bo początek książki rzeczywiście wciąga, jednak niestety na krótko. Próba oszukiwania czytelnika na początku że historia jest prawdziwa, by w posłowiu powiedzieć, że jest wymyślona jest według mnie dość żenującym posunięciem. Szczerze odradzam tę książkę i wierzącym i niewierzącym.

Muszę przyznać, że bardzo zależało mi na przeczytaniu tej książki, czytając tak wiele entuzjastycznych komentarzy. Niestety bardzo się rozczarowałem. Literacko (językowo) książka jest przeciętna, jeżeli nie powiedzieć słaba. Styl autora (tłumaczenie?). Powtarzające się opisy "łez jak diamentów" spadających z twarzy i namnożenie prostych i męczących epitetów o cudownych...