Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wieczorem wychodzę z psem i patrzę na niebo. Gdy jest taki wiatr jak dziś, zazwyczaj spadają gwiazdy, wtedy wymyślam sobie różne życzenia. Wczoraj miałem takie, że aż gwiazda, która spadała, zatrzymała się w połowie, jakby ze zdumienia ją zatkało. Powiedziała: „O pardon, monsieur” i taka była zaskoczona, że nie tylko nie spadała dalej, ale po chwili wróciła i przykleiła się ponownie do nieba. Ale kiedyś wezmę patyk i strącę skubaną, niech mi się spełni.

Wieczorem wychodzę z psem i patrzę na niebo. Gdy jest taki wiatr jak dziś, zazwyczaj spadają gwiazdy, wtedy wymyślam sobie różne życzenia. Wczoraj miałem takie, że aż gwiazda, która spadała, zatrzymała się w połowie, jakby ze zdumienia ją zatkało. Powiedziała: „O pardon, monsieur” i taka była zaskoczona, że nie tylko nie spadała dalej, ale po chwili wróciła i przykleiła się pon...

Czasami wydaje mi się, że zatraciliśmy umiejętność czekania. Współczesny świat pędzi do przodu z zawrotną prędkością i w całym tym pośpiechu zapomnieliśmy o słodko-gorzkiej przyjemności, jaką potrafią sprawić rozstania i powroty.

Czasami wydaje mi się, że zatraciliśmy umiejętność czekania. Współczesny świat pędzi do przodu z zawrotną prędkością i w całym tym pośpiechu zapomnieliśmy o słodko-gorzkiej przyjemności, jaką potrafią sprawić rozstania i powroty.

Inteligencja odmówiła mi posłuszeństwa jak zawsze, kiedy próbuję coś ugotować.

Inteligencja odmówiła mi posłuszeństwa jak zawsze, kiedy próbuję coś ugotować.

Chyba mam nadzieję na to, na co wszyscy liczymy - że ludzie będą widzieli nas takimi, jakimi naprawdę jesteśmy.

Chyba mam nadzieję na to, na co wszyscy liczymy - że ludzie będą widzieli nas takimi, jakimi naprawdę jesteśmy.

Prawdę mówiąc, wszyscy potrzebujemy w życiu ludzi, którzy sprowadzają nas na ziemię. Mój problem polega na tym, że ja akurat mam za dużo takich osób wokół siebie.

Prawdę mówiąc, wszyscy potrzebujemy w życiu ludzi, którzy sprowadzają nas na ziemię. Mój problem polega na tym, że ja akurat mam za dużo takich osób wokół siebie.

- Prawda, że to nieprawda, że wojna nie jest dla dziewczyn? - zapytałam tatę, który wieczorem przysiadł na moim łóżku i starannie poprawiał mi kołdrę. Tata uśmiechnął się i powiedział: - Wojna w ogóle nie jest dla dzieci, córeczko.

- Prawda, że to nieprawda, że wojna nie jest dla dziewczyn? - zapytałam tatę, który wieczorem przysiadł na moim łóżku i starannie poprawiał mi kołdrę. Tata uśmiechnął się i powiedział: - Wojna w ogóle nie jest dla dzieci, córeczko.

Zdaje się, że we współczesnym świecie nasze przeżycia, wspomnienia i codzienne zmagania nie liczą się, jeśli nie zamieścimy o nich wzmianki w internecie. Zastanawiam się, czy wkrótce nie zatęsknimy za czasami, gdy mogliśmy pozwolić sobie na nieosiągalność.

Zdaje się, że we współczesnym świecie nasze przeżycia, wspomnienia i codzienne zmagania nie liczą się, jeśli nie zamieścimy o nich wzmianki w internecie. Zastanawiam się, czy wkrótce nie zatęsknimy za czasami, gdy mogliśmy pozwolić sobie na nieosiągalność.

Zdajesz sobie sprawę z tego, że wszystko się zmieni, kiedy poznamy swoje imiona. Łatwiej powiedzieć prawdę komuś obcemu, o wiele trudniej osobom, które znamy.

Zdajesz sobie sprawę z tego, że wszystko się zmieni, kiedy poznamy swoje imiona. Łatwiej powiedzieć prawdę komuś obcemu, o wiele trudniej osobom, które znamy.

Bo, no wiesz, miłość nie zawsze jest wygodna, prawda? Czasem jest jak wrzód na dupie.

Bo, no wiesz, miłość nie zawsze jest wygodna, prawda? Czasem jest jak wrzód na dupie.

Life sucks, doesn't it, mister,' the boy said. 'I don't know about life, son,' the Reverend said. 'But people surely do'.

Life sucks, doesn't it, mister,' the boy said. 'I don't know about life, son,' the Reverend said. 'But people surely do'.

Weź sobie mentalny prysznic ze światła i szczęścia: unieś twarz do góry i wyobraź sobie, jak cudowne światło otacza twoją twarz.

Weź sobie mentalny prysznic ze światła i szczęścia: unieś twarz do góry i wyobraź sobie, jak cudowne światło otacza twoją twarz.

Usiądź w domu na dużej piłce gimnastycznej, zacznij na niej podskakiwać, wydając z siebie przy tym głębokie dźwięki: ooch, uuch, aach.

Usiądź w domu na dużej piłce gimnastycznej, zacznij na niej podskakiwać, wydając z siebie przy tym głębokie dźwięki: ooch, uuch, aach.

Pytam więc: jak możecie być pewni, że to kot? Zdrowa odpowiedź sugerowałaby, że nasze postrzeganie, uzupełnione przez kilka mechanizmów koncepcyjnych i językowych, prowadzi do tej wiedzy. Ale idealista podkreśliłby niemożność stwierdzenia, czy to, co postrzegamy i uznajemy za kota, to, co jawi się naszej świadomości jako kot, jest zgodne z tym, czym kot jest w głębi swojego jestestwa. Być może mój mruczek, którego uważam za otyłe zwierzę czworonożne z drżącymi wąsami, a które wkładam w swoim umyśle do szufladki z etykietką "kot", jest w rzeczywistości i swojej istocie zielonym glutem, który nie miauczy.

Pytam więc: jak możecie być pewni, że to kot? Zdrowa odpowiedź sugerowałaby, że nasze postrzeganie, uzupełnione przez kilka mechanizmów koncepcyjnych i językowych, prowadzi do tej wiedzy. Ale idealista podkreśliłby niemożność stwierdzenia, czy to, co postrzegamy i uznajemy za kota, to, co jawi się naszej świadomości jako kot, jest zgodne z tym, czym kot jest w głębi swojego jes...