Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobno w literaturze wszystko już było. Być może, ale każda historia może zostać spisana na mnóstwo sposobów. I właśnie to w książkach kocham. Fuga to igrzyska, które już zostały opisane na kilka sposobów, ale każdy z nich był inny, unikatowy. I tak właśnie jest Fuga. Unikatowa. Uważniejsi czytelnicy na pewno zrozumieją znaczenie terminu 'powieść polifoniczna' oraz symbolikę tytułu.
Świetny obraz dzisiejszego 'ogłupienia' mediami społecznymi. Polecam.

Podobno w literaturze wszystko już było. Być może, ale każda historia może zostać spisana na mnóstwo sposobów. I właśnie to w książkach kocham. Fuga to igrzyska, które już zostały opisane na kilka sposobów, ale każdy z nich był inny, unikatowy. I tak właśnie jest Fuga. Unikatowa. Uważniejsi czytelnicy na pewno zrozumieją znaczenie terminu 'powieść polifoniczna' oraz...

Dostałam z piękną dedykacją i tak naprawdę nie wiedziałam czego się po tej książce spodziewać.
Okładka dość minimalistyczna, czarno-biała, dość intrygująca. W tyle okładki autorka pisze tak: "Kto powiedział, że w życiu warto czytać tylko grube trudne książki napisane wyrafinowanym językiem?"
I pomyślałam: "No właśnie, dlaczego nie, może akurat będzie to lektura na weekend" bo jest to nowela, nie powieść.
Tak naprawdę nie wiedziałam czego się po tej książce spodziewać.
Przyznam, że po pierwszych dwóch czy trzech stronach pomyślałam: "ale banał!" ale coś mnie tknęło, żeby czytać dalej.
Jakoś nie chciało mi się do końca wierzyć...
Kiedy skończyłam czytać, ze wszystkich sił starałam się przełknąć gulę w gardle i nie rozryczeć, a tylko dlatego, że obok w pokoju była córka nastolatka z całą zgrają koleżanek, więc żeby nie było siary...
Muszę powiedzieć, że autorka troszkę nas oszukała 😊 "Prosta, krótka lektura" na wieczór "kiedy brak już sił na główkowanie nad sensem życia". Hmmm... (grożenie palcem).
Z każdą stroną odkrywamy coraz to lepsze i głębsze warstwy tej historii...
A scena w hotelu... no cóż, powiem tak: dziękuję za opisanie tego, o czym boimy się powiedzieć na głos 😉
To było, jak rozwijanie paczuszki z wielu warstw papieru. Jak w zabawie dla dzieci "podaj dalej paczkę."
Papier coraz gładszy z każdą warstwą, ale wciąż, nie mamy pojęcia, co jest w środku.
Muzyka gra a my suniemy po kolejnych stronach.
I chociaż, po odsłonięciu ostatniej warstwy nie tego się spodziewaliśmy (przynajmniej ja - i odczuwam wręcz ból), to przychodzi też ukojenie.
Dawno nie czytałam tak dobrej książki.
Po prostu.
Krótko i zwięźle.
Wybaczam autorce to przebiegłe, małe oszukaństwo 😁
Opowieść przeszła moje wszelkie oczekiwania 🙂
Pozdrawiam i z całego serca polecam. 😘

Dostałam z piękną dedykacją i tak naprawdę nie wiedziałam czego się po tej książce spodziewać.
Okładka dość minimalistyczna, czarno-biała, dość intrygująca. W tyle okładki autorka pisze tak: "Kto powiedział, że w życiu warto czytać tylko grube trudne książki napisane wyrafinowanym językiem?"
I pomyślałam: "No właśnie, dlaczego nie, może akurat będzie to lektura na...