Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli ktoś lubi Dostojewskiego, powinien przeczytać tę książkę podobnie jak ja - w trasie pomiędzy miastami położonymi na krańcach Polski. Książka na szybko, pomiędzy stacjami, w chwilach nic-nierobienia. Jak była pisana, tak czytana być powinna. Bez wielkich zamiarów i oczekiwań.

Jeśli ktoś lubi Dostojewskiego, powinien przeczytać tę książkę podobnie jak ja - w trasie pomiędzy miastami położonymi na krańcach Polski. Książka na szybko, pomiędzy stacjami, w chwilach nic-nierobienia. Jak była pisana, tak czytana być powinna. Bez wielkich zamiarów i oczekiwań.

Po raz kolejny Dostojewski wykazał się znajomością ludzkiej psychiki. Mocno przerysowany bohater główny nie bez powodu nazwany idiotą. Przerysowanie jego cech prowadzi nieraz do frustracji, rzucania książki w kąt. Ostatecznie po kilku minutach patrzenia krzywym okiem na książkę spoczywającą na biurku człowiek podnosi ją z ogromną ciekawością. Tytuł nieco mylący ze względu na pejoratywny wydźwięk słowa Idiota. Człowiek ten jednak nie jest głupi, a jedynie dobry do granic możliwości. Granicą tą jest naiwność, która jest w tym tomie powodem moich frustracji.

Po raz kolejny Dostojewski wykazał się znajomością ludzkiej psychiki. Mocno przerysowany bohater główny nie bez powodu nazwany idiotą. Przerysowanie jego cech prowadzi nieraz do frustracji, rzucania książki w kąt. Ostatecznie po kilku minutach patrzenia krzywym okiem na książkę spoczywającą na biurku człowiek podnosi ją z ogromną ciekawością. Tytuł nieco mylący ze względu...