Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W postaci tytułowego Fausta odnaleźć można symboliczne przedstawienie losu każdego człowieka - od niskich, zwierzęcych wręcz zachcianek, żądzy władzy czy pożądania poprzez pokusy, stojące na drodze każdego człowieka aż po altruistyczne poświęcenie dla wyższego dobra Faust pokazuje Czytelnikowi, jak ten może kształtować swoje życie.

O ponadczasowości dzieła może świadczyć fakt, że mimo ponad 200 lat, które upłynęły od pierwszego wydania "Faust" nie znika z półek księgarskich ani z list arcydzieł literatury. Z tego też powodu coraz to nowi tłumacze podejmują się zadania przybliżenia tego dramatu nowej publiczności.

Węcławski również podjął trud spolszczenia tego trudnego w odbiorze dzieła tak, by pozostając w zgodzie z formą, przekazem i myślą przewodnią oryginału ułatwić polskim Czytelnikom zaznajomienie się z poglądami Goethego. Na 268 stronach nowego, a wręcz nowatorskiego przekładu przedstawia nowe spojrzenie na ten trudny dramat, dzięki uwspółcześnionemu językowi likwidując również ponad 200 letnią przepaść między Autorem i Czytelnikiem.

W postaci tytułowego Fausta odnaleźć można symboliczne przedstawienie losu każdego człowieka - od niskich, zwierzęcych wręcz zachcianek, żądzy władzy czy pożądania poprzez pokusy, stojące na drodze każdego człowieka aż po altruistyczne poświęcenie dla wyższego dobra Faust pokazuje Czytelnikowi, jak ten może kształtować swoje życie.

O ponadczasowości dzieła może świadczyć...

Arthur Schnitzler znany jest polskim odbiorcom przede wszystkim jako autor „Traumnovelle”, będącej podstawą literacką dla filmu „Oczy szeroko zamknięte”.

„Der grüne Kakadu” to jednoaktowa komedia, rozgrywająca się w Paryżu podczas Rewolucji Francuskiej – w dniu upadku Bastylii.

Arystokracja zagrożona przez lud szuka schronienia w gospodzie Pod zielonym kakadu, prowadzonej przez reżysera Prospère. Tenże, będąc z zasady tchórzem walczy z arystokratami wyłącznie słownie, demonstrując swą nienawiść i pogardę poprzez występy swoich pracowników, udających najgorszy element Paryża – złodziei, podpalaczy, morderców.

Arystokratyczna widownia świadoma przedstawienia czuje się w gospodzie Prospère bezpiecznie, dopóki brutalna rzeczywistość nie zacznie przenikać do ich wyimaginowanego świata, wytrącając ich z ich spokojnego życia i brutalnie wpychając w wir rewolucji i ręce oszalałych rewolucjonistów.

„Zielone Kakadu” to tragikomedia. Groteska rzucona na kanwę prawdziwego tła historycznego. Satyra skierowana na pierwszy rzut oka przeciwko zepsutej i pozbawionej zasad moralnych arystokracji, pochwała rewolucji i rewolucjonistów. Widać tam jednak również zaniepokojenie bezprawiem panującym w trakcie takich rewolucji i jednocześnie wezwanie do pokojowego rozwiązywania konfliktów – nie przy użyciu sztyletów i gilotyn.

Węcławski podjął trud przekazania tych treści językiem żartobliwym i rozrywkowym, a jednak skłaniającym Czytelnika do refleksji nad rolą przemocy w życiu. Cytując jednego z bohaterów: "Mogę wam obiecać, panie komisarzu, przednią rozrywkę."

Arthur Schnitzler znany jest polskim odbiorcom przede wszystkim jako autor „Traumnovelle”, będącej podstawą literacką dla filmu „Oczy szeroko zamknięte”.

„Der grüne Kakadu” to jednoaktowa komedia, rozgrywająca się w Paryżu podczas Rewolucji Francuskiej – w dniu upadku Bastylii.

Arystokracja zagrożona przez lud szuka schronienia w gospodzie Pod zielonym kakadu, prowadzonej...

Wielki Goethe sięga do źródeł kultury europejskiej - do mitologii antycznej Grecji oraz, natchniony swoją podróżą po Włoszech, do kultury Rzymu.

Opracowując tragedię Eurypidesa oraz nawiązując do homeryckiej Iliady i Odysei pokazuje, jak bardzo wszechstronnym był pisarzem. W książce roi się od nawiązań mitologicznych, co zmusza Czytelnika do sięgania do źródeł, wzbogacając lekturę.

"Ifigenia w Taurydzie" to ponadczasowy temat, bazujący na ludzkich potrzebach wiary w pomocne i łaskawe im bóstwa, których wsparcie pozwoli odmienić i odwrócić krwawe przeznaczenie jednostki. Symbolizuje los, który przypaść mógł w udziale każdemu, przeciwstawia sobie przekleństwo, żądzę krwi, barbarzyńskie instynkty oraz miłość, związki rodzinne i mądrość.

Węcławski w swoim nowatorskim przekładzie nie odszedł od formy, którą zaproponował Goethe - dramat "Ifigenia w Taurydzie", wpierw opublikowany prozą, później przepisany białym wierszem w tym przekładzie zachowuje rytm, który przekazuje Czytelnikowi (a także za pośrednictwem aktora widzowi) emocje, których pełno na kartach tej sztuki.

Pozycja należy do klasyki gatunku - obowiązkowa lektura dla każdego.

Wielki Goethe sięga do źródeł kultury europejskiej - do mitologii antycznej Grecji oraz, natchniony swoją podróżą po Włoszech, do kultury Rzymu.

Opracowując tragedię Eurypidesa oraz nawiązując do homeryckiej Iliady i Odysei pokazuje, jak bardzo wszechstronnym był pisarzem. W książce roi się od nawiązań mitologicznych, co zmusza Czytelnika do sięgania do źródeł, wzbogacając...