Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Widziałam już koty bez uśmiechu – pomyślała Alicja – ale uśmiech bez kota widzę po raz pierwszy w życiu. To doprawdy nadzwyczajne!

Widziałam już koty bez uśmiechu – pomyślała Alicja – ale uśmiech bez kota widzę po raz pierwszy w życiu. To doprawdy nadzwyczajne!

(...)Czy mogę pana wpisać na listę ofiarodawców? - Nie! - burknął Scrooge. - Życzy pan sobie pozostać anonimowy? - Życzę sobie, by zostawiono mnie w spokoju! I to moja ostateczna odpowiedz! - warknął. - Sam nie będę się zabawiał podczas Bożego Narodzenia i nie stać mnie na fundowanie przyjemności innym. Wydaje mi się, iż wystarczy, że płacąc podatki,utrzymuję instytucję, o których wspominałem. Ci, którym się źle powodzi, powinni się do nich zgłaszać. - Wielu z nich nie może tam pójść, dla wielu nie wystarcza miejsc. A inni wolą śmierć niż przytułek. - Niech więc umierają! Przynajmniej nie będzie nadmiaru ludności na świecie. Poza tym nic mnie to nie obchodzi!

(...)Czy mogę pana wpisać na listę ofiarodawców? - Nie! - burknął Scrooge. - Życzy pan sobie pozostać anonimowy? - Życzę sobie, by zostawion...

- Ale ja nie chciałabym mieć do czynienia z wariatami - rzekła Alicja. - O, na to nie ma już rady - odparł Kot. - Wszyscy mamy tutaj bzika. Ja mam bzika, ty masz bzika. - Skąd może pan wiedzieć, że ja mam bzika? - zapytała Alicja. - Musisz mieć. Inaczej nie przyszłabyś tutaj.

- Ale ja nie chciałabym mieć do czynienia z wariatami - rzekła Alicja. - O, na to nie ma już rady - odparł Kot. - Wszyscy mamy tutaj bzika....

- Wesołych Świąt, drogi wujku! Niech Bóg cię błogosławi! - w zimnym, mrocznym kantorze rozległ się niespodziewanie radosny, młodzieńczy głos siostrzeńca Scrooge'a. - Co to znów za brednie? - mruknął niechętnie wuj. Młody człowiek, zarumieniony od szybkiego marszu na mrozie, wyglądał jeszcze przystojniej niż zwykle. - Chyba nie chcesz powiedzieć, wuju, że Boże Narodzenie to bzdury? - zdumiał się. - Na pewno nie to miałeś na myśli! - Właśnie,że tak! - burknął Scrooge. - Wesołych Świąt! Też mi pomysł! Jakie masz powody do radości, szczególnie w Boże Narodzenie? Przecież jesteś biedakiem! - Wuju, skąd więc twoja ponura mina? - zawołał przekornie siostrzeniec. - Masz wszelkie powody, by być szczęśliwym człowiekiem. Jesteś przecież bogaty!

- Wesołych Świąt, drogi wujku! Niech Bóg cię błogosławi! - w zimnym, mrocznym kantorze rozległ się niespodziewanie radosny, młodzieńczy głos...

- Kim jesteś? - Zapytaj lepiej, kim byłem! - Kimże więc byłeś? Wyglądasz dość osobliwie. - Za życia byłem twoim wspólnikiem, Jakubem Marleyem. - Czy mógłbyś... usiąść? - spytał niepewnie Scrooge. - Oczywiście. - Usiądź więc. Zadał to pytanie, ponieważ nie był pewien, czy zjawa tak przezroczysta może usiąść w fotelu. Tymczasem duch po prostu usiadł, tak jakby robił to codziennie.

- Kim jesteś? - Zapytaj lepiej, kim byłem! - Kimże więc byłeś? Wyglądasz dość osobliwie. - Za życia byłem twoim wspólnikiem, Jakubem Marleye...

Mowa jest źródłem nieporozumień.

Mowa jest źródłem nieporozumień.

To taka myśl, że cieszymy się z czegoś, to czujemy wyrzuty sumienia z powodu tego, że ci, których już z nami nie ma, nie mogą uczestniczyć w naszej radości, że nasze dobre samopoczucie jest sprzeniewierzeniem się smutnej pamięci o nich.

To taka myśl, że cieszymy się z czegoś, to czujemy wyrzuty sumienia z powodu tego, że ci, których już z nami nie ma, nie mogą uczestniczyć w...

- Wuju! - błagalnie zawołał młodzieniec. - Siostrzeńcze! - Scrooge pozostał nieugięty.- Obchodź sobie dzień Bożego Narodzenia, jak ci się podoba, a mnie pozwól go święcić tak, jak mam ochotę! - Oczywiście, wuju. Tylko, że ty go wcale nie święcisz! - To moja sprawa! I pozwól mi nie świętować, jeżeli mam taką wolę. Na pewno na tym zyskam.

- Wuju! - błagalnie zawołał młodzieniec. - Siostrzeńcze! - Scrooge pozostał nieugięty.- Obchodź sobie dzień Bożego Narodzenia, jak ci się po...

Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi.

Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi.