Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Natychmiast po przeczytaniu „Coco Chanel. Życie intymne” dodałam ją do grona ulubionych. Czy więc książka jest pozbawiona wad? Ależ nie! Jest tendencyjna, dość oględnie traktuje arcyciekawe wątki , takie jak szpiegostwo czy uzależnienie od narkotyków. Zgodnie z podtytułem, autorka skupia uwagę na romansach projektantki. Z tego względu książka czasem przypomina opartego na faktach harlequina… i jest przeznaczona zdecydowanie dla żeńskiej części czytelników. Ba! Mimo, iż książka ma być biografią, nie odpowiada nawet na najprostsze pytanie – czemu Gabrielle Chanel, kobieta o tak świetnym guście postanowiła przybrać pseudonim „Coco”?!
Dlaczego mimo to książkę Wam polecam?
Zdawałoby się, że życie Coco, barwne i pełne namiętności, jako historia broni się sama i wystarczyłoby jej faktograficzne spisanie by uzyskać wciągającą literaturę. Autorka jednak nie idzie na łatwiznę. Bogaty opis Francji początku XX-ego wieku, śmietanki towarzyskiej, fragmenty listów, pamiętników, wspomnień ludzi bliskich bohaterce, jest dowodem na podjęcie wielowątkowego wnikliwego śledztwa w celu zrozumienia złożonej osobowości bohaterki.
Dzięki tej wielowątkowości, trudno nie odnieść wrażenia że powieść ma wielu bohaterów. Z jednej strony jest Coco Chanel, postać niejednoznaczna, pełna dylematów, skrajności i pasji. Tak barwna, iż nie można jednoznacznie zakwalifikować jej do grona postaci pozytywnych lub negatywnych. Z drugiej strony znajdziemy tu bogaty opis postaci drugoplanowych, nieraz niemal równie ciekawych jak Coco. I to ich - Dymitra Romanowa, Pablo Picasso, Jean’a Cocteau, Jean Paul Sartre’a, Igora Strawińskiego - autorka czasem stawia w centrum uwagi w poszczególnych rozdziałach. Opisane życie artystycznej bohemy przywodzi na myśl upojny i dekadencki klimat „Gry w klasy” Julio Cortázara. Mimo całego uwielbienia dla twórczości Cortázara, czytając tak fascynującą literaturą faktu jak biografia Chanel, można sobie zadać pytanie - po co w ogóle wymyślono beletrystykę?

Natychmiast po przeczytaniu „Coco Chanel. Życie intymne” dodałam ją do grona ulubionych. Czy więc książka jest pozbawiona wad? Ależ nie! Jest tendencyjna, dość oględnie traktuje arcyciekawe wątki , takie jak szpiegostwo czy uzależnienie od narkotyków. Zgodnie z podtytułem, autorka skupia uwagę na romansach projektantki. Z tego względu książka czasem przypomina opartego na...