Jesteśmy społecznością, która kocha książki

wyciągnęła do mnie rękę, nie wiedziałem co mam zrobić, więc połamałem jej palce swoim milczeniem.

wyciągnęła do mnie rękę, nie wiedziałem co mam zrobić, więc połamałem jej palce swoim milczeniem.

Szkoda, że potrzeba całego życia, żeby się nauczyć, jak żyć.

Szkoda, że potrzeba całego życia, żeby się nauczyć, jak żyć.

,,na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

,,na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

Umierać z tęsknoty za czymś, czego nigdy nie przeżyjesz.

Umierać z tęsknoty za czymś, czego nigdy nie przeżyjesz.

Lubię patrzeć, jak ludzie łączą się po rozstaniu, może to głupie, ale nic nie poradzę, lubię patrzeć, jak ludzie biegną do siebie, lubię te pocałunki i łzy, tę niecierpliwość , historie, z których opowiadaniem nie nadążają usta, te uszy, za małe, żeby wszystko chłonąć, oczy, które nie mogą od razu przyswoić wszystkich zmian, lubię uściski, tulenie się do siebie, koniec tęsknoty za kimś.

Lubię patrzeć, jak ludzie łączą się po rozstaniu, może to głupie, ale nic nie poradzę, lubię patrzeć, jak ludzie biegną do siebie, lubię te pocałunki i łzy, tę niecierpliwość , historie, z których opowiadaniem nie nadążają usta, te uszy, za małe, żeby wszystko chłonąć, oczy, które nie mogą od razu przyswoić wszystkich zmian, lubię uściski, tulenie się do siebie, koniec tęsknoty...

Tylu ludzi pojawia się w twoim życiu i tylu z niego znika! Setki, tysiące! Musisz wciąż trzymać drzwi otwarte, żeby mogli wejść! Ale to także oznacza, że musisz im pozwolić odejść!

Tylu ludzi pojawia się w twoim życiu i tylu z niego znika! Setki, tysiące! Musisz wciąż trzymać drzwi otwarte, żeby mogli wejść! Ale to także oznacza, że musisz im pozwolić odejść!

To wielka szkoda, że musimy żyć, ale prawdziwą tragedią jest to, że mamy tylko jedno życie.

To wielka szkoda, że musimy żyć, ale prawdziwą tragedią jest to, że mamy tylko jedno życie.

Świat nie jest okropny, ale jest pełen okropnych ludzi.

Świat nie jest okropny, ale jest pełen okropnych ludzi.

Nie można się bronić przed smutkiem, nie broniąc się przed szczęściem.

Nie można się bronić przed smutkiem, nie broniąc się przed szczęściem.

jeśli na świecie nie istnieje miłość, stworzymy nowy świat, wyposażymy go w grube ściany, wnętrza umeblujemy miękko i czerwono, zaczynając przebudowę od środka, i powiesimy kołatkę, która brzmieć będzie jak brylant spadający na jubilerski filc, żebyśmy nigdy nie słyszeli jej stuku. Kochaj mnie, bo miłości nie ma, a próbowałem już wszystkiego, co istnieje.

jeśli na świecie nie istnieje miłość, stworzymy nowy świat, wyposażymy go w grube ściany, wnętrza umeblujemy miękko i czerwono, zaczynając przebudowę od środka, i powiesimy kołatkę, która brzmieć będzie jak brylant spadający na jubilerski filc, żebyśmy nigdy nie słyszeli jej stuku. Kochaj mnie, bo miłości nie ma, a próbowałem już wszystkiego, co istnieje.

Nie mogę żyć, próbowałem i wiem, że nie mogę. Jeśli to brzmi prosto, to jest w tym prostota z góry.

Nie mogę żyć, próbowałem i wiem, że nie mogę. Jeśli to brzmi prosto, to jest w tym prostota z góry.

,,uderzam bez końca w klawisz spacji. historia mojego życia to były same odstępy.

,,uderzam bez końca w klawisz spacji. historia mojego życia to były same odstępy.

Ten moment był nasz - ułamek czasu zawieszony między dwiema sekundami.

Ten moment był nasz - ułamek czasu zawieszony między dwiema sekundami.

Życie upływało mi na uczeniu się powściągania swoich uczuć. Z każdym dniem czułam mniej. Czy to był proces starzenia? Czy coś gorszego? Nie można się bronić przed smutkiem, nie broniąc się przed szczęściem.

Życie upływało mi na uczeniu się powściągania swoich uczuć. Z każdym dniem czułam mniej. Czy to był proces starzenia? Czy coś gorszego? Nie można się bronić przed smutkiem, nie broniąc się przed szczęściem.