Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam książki Wojtka Wolańskiego. Ma piękny styl pisania. Można powiedzieć, że to proza poetycka. Opowieść płynie, a człowiek się wzrusza.

Uwielbiam książki Wojtka Wolańskiego. Ma piękny styl pisania. Można powiedzieć, że to proza poetycka. Opowieść płynie, a człowiek się wzrusza.

W powieści "Mężczyzna, którego nie chciała pokochać" Federico Moccia jawi się jako pisarz dojrzały. Ta książka różni się od jego wcześniejszych powieści. Jej główni bohaterowie to ludzie, którzy są naznaczeni przeszłością. Ona była wybitnie uzdolnioną pianistką, świat stał przed nią otworem. W chwili rozpaczy składa przyrzeczenie: jeśli jej ukochany przeżyje ona już nigdy więcej nie zagra. On żyje w świecie wielkich pieniędzy. Jest zimny, podły i cyniczny. Czy tych dwoje może coś połączyć? Czy Tancredi może być zdolny do miłości? Czy Andrea odzyska utraconą część duszy i wróci do gry? A jeśli tak to za jaką cenę? Książka pozornie wpisuje się w modny ostatnio nurt literatury erotycznej, ale to tylko pozory. W przeciwieństwie do wielu pozycji z tego nurtu, napisana jest pięknym, literackim językiem, a nieuniknione w powieści o miłości sceny intymne są po prostu piękne i - co nieczęste - pozbawione wulgarności. Świat, który pokazuje nam Federico Moccia nie jest czarno-biały, a wybory bohaterów nie są oczywiste. Mogą nam się nie podobać ich decyzje, ale potrafimy je zrozumieć. I musimy zastanowić się przez chwilę - a gdybyśmy to my byli na ich miejscu? Co byśmy zrobili? Ale jedno jest pewne. Wszyscy pragniemy miłości.

W powieści "Mężczyzna, którego nie chciała pokochać" Federico Moccia jawi się jako pisarz dojrzały. Ta książka różni się od jego wcześniejszych powieści. Jej główni bohaterowie to ludzie, którzy są naznaczeni przeszłością. Ona była wybitnie uzdolnioną pianistką, świat stał przed nią otworem. W chwili rozpaczy składa przyrzeczenie: jeśli jej ukochany przeżyje ona już nigdy...