Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo minimalistyczna książka o skąpej relacji córki z matką. Bardzo szybko ja zapomnę

Bardzo minimalistyczna książka o skąpej relacji córki z matką. Bardzo szybko ja zapomnę

Piękna.
Książka, przy której chce się być blisko i żeby trwała, a główny bohater - autor został naszym kumplem.

Uwielbiam ten styl pisania - nienachalny, zwyczajny, a zupełnie wyjątkowy bieg myśli.

Piękna.
Książka, przy której chce się być blisko i żeby trwała, a główny bohater - autor został naszym kumplem.

Uwielbiam ten styl pisania - nienachalny, zwyczajny, a zupełnie wyjątkowy bieg myśli.

Zanim usiadłam do napisania swojej opinii, przeczytałam kilka innych i są, jak to często bywa, kiedy książka jest naprawdę o czymś, bardzo skrajne.

Dla mnie jest to książka, która wgniata w fotel i to nie zawsze w ten dobry sposób. Ale jest to sposób wart tego wgniecenia.

Temat chorób psychicznych, niezrozumienia przez najbliższych, bycia innym, trudnym nawet dla samego siebie, po prostu nie może być wygodny.

Przyznaję, że musiałam robić sobie przerwy od czytania, mimo że byłam ciekawa, co wydarza się na kolejnych stronach, to temat był dla mnie trudny. Po przebrnięciu przez pierwszy smutek, docieramy do zwykłego życia i do prawdy.

"Wszystko się wali i pali, a jednocześnie jest w najlepszym porządku. Na tym polega życie. Zmieniają się jedynie proporcje."

Warto. Nadal jestem głową w życiu Marthy.

Zanim usiadłam do napisania swojej opinii, przeczytałam kilka innych i są, jak to często bywa, kiedy książka jest naprawdę o czymś, bardzo skrajne.

Dla mnie jest to książka, która wgniata w fotel i to nie zawsze w ten dobry sposób. Ale jest to sposób wart tego wgniecenia.

Temat chorób psychicznych, niezrozumienia przez najbliższych, bycia innym, trudnym nawet dla samego...