Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hm... Cóż mogę o tej książce powiedzieć.
Może zacznijmy tak: Nie ma czegoś takiego jak złe książki. Wszystkie są tylko książkami, które nigdy nie będą w 100% idealne.
Tak, to ta sama Colleen, którą znamy z innych jej powieści. Dosłownie taka sama. "It ends with us" było świetne, naprawdę, jednak ileż można czytać tę samą historię z jedynie zmienionymi imionami i miejscem wydarzeń?
Czasami miałam wrażenie, że po raz drugi czytam "Hopeless". Lily i Sky są według mnie niemalże identyczne. Różnicę między nimi stanowi jedynie wiek, ale poza tym widzę same podobieństwa. Właściwie wszystkie bohaterki z książek Colleen są do siebie podobne. Widocznie tak ma być.
W trakcie lektury można zapomnieć o rzeczywistym wieku bohaterów. Ponoć mają te 25 lat, jednak ich zachowanie jest godne maksymalnie 19 latków. Jedyną dorośle zachowującą się osobą jest Atlas.
Jak już można było się przekonać, Hoover mocno trzyma się schematów. Bardzo łatwo można stwierdzić co się zaraz stanie. Akcja dzieje się dość szybko =, czasem nawet zaskakuje. Często jednak też irytuje.
Jednak... Mimo wszystkich minusów, których jest jeszcze więcej, książka ma w sobie to coś. Jest lekka, nie za długa, ma cudowną okładkę i zdecydowanie zasługuje na przeczytanie. Colleen po raz kolejny doprowadza do łez, mimo tak prostej i przewidywalnej fabuły. Chyba właśnie to czyni tę autorkę tak wspaniałą i uwielbianą przez wiele osób. W swoich nie koloryzuje świata, a raczej pokazuje jakie są jego realia. Właśnie za to jej dziękuję. Za nagą prawdę.

Hm... Cóż mogę o tej książce powiedzieć.
Może zacznijmy tak: Nie ma czegoś takiego jak złe książki. Wszystkie są tylko książkami, które nigdy nie będą w 100% idealne.
Tak, to ta sama Colleen, którą znamy z innych jej powieści. Dosłownie taka sama. "It ends with us" było świetne, naprawdę, jednak ileż można czytać tę samą historię z jedynie zmienionymi imionami i miejscem...