Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni {str. 18}

W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni {str. 18}

Pewien rodzaj bólu nigdy nie mija.

Pewien rodzaj bólu nigdy nie mija.

Straszne rzeczy tak naprawdę nie są takie jak na filmie. Nie są fascynujące. Tylko przerażające i brudne. Przede wszystkim nie można ich wyłączyć.

Straszne rzeczy tak naprawdę nie są takie jak na filmie. Nie są fascynujące. Tylko przerażające i brudne. Przede wszystkim nie można ich wyłączyć.

Im jaśniejsze światło, tym głębsze cienie.

Im jaśniejsze światło, tym głębsze cienie.

Jakie życie ją czeka, gdyby udało jej się uciec w las? Byłaby samotna i wyrzucona poza nawias.Prześladowana przez tych, których darzyła zaufaniem.Zdradzona przez tych,którzy obiecali ją chronić.

Jakie życie ją czeka, gdyby udało jej się uciec w las? Byłaby samotna i wyrzucona poza nawias.Prześladowana przez tych, których darzyła zaufaniem.Zdradzona przez tych,którzy obiecali ją chronić.

Rowan nałożył strzałę i odciągnął cięciwę coraz dalej,dalej i dalej. Brał na cel malejący, tłukący skrzydłami punkcik. - Stawiam monetę, że chybi. - wyrzęził Fenrys. - Oszczędzaj siły. -parsknęła Aelin. - Stawiam dwie, że trafi. - odezwał się Aedion. - Niech was cholera weźmie.- warknęła królowa, ale po chwili dodała: - Podbijam do pięciu. Albo nie. Stawiam dziesięć, że strąci go pierwszą strzałą. - Zgoda.- jęknął z trudem walczący z bólem Fenrys. - Niech mi ktoś przypomni, czemu ja się jeszcze z wami zadaje. - Rowan zacisnął zęby i wypuścił strzałę. [...] Aelin zaśmiała się cicho, gdy ilken wpadł do wody. [...] - Forsa, dupki!

Rowan nałożył strzałę i odciągnął cięciwę coraz dalej,dalej i dalej. Brał na cel malejący, tłukący skrzydłami punkcik. - Stawiam monetę, że chybi. - wyrzęził Fenrys. - Oszczędzaj siły. -parsknęła Aelin. - Stawiam dwie, że trafi. - odezwał się Aedion. - Niech was cholera weźmie.- warknęła królowa, ale po chwili dodała: - Podbijam do pięciu. Albo nie. Stawiam dziesięć, że strąc...

Jestem z Shotet. Jestem ostra jak odłamek szkła i tak samo krucha. Opowiadam kłamstwa lepiej niż prawdę. Widzę cała galaktykę, ale nigdy jej nie dostrzegam.

Jestem z Shotet. Jestem ostra jak odłamek szkła i tak samo krucha. Opowiadam kłamstwa lepiej niż prawdę. Widzę cała galaktykę, ale nigdy jej nie dostrzegam.

- Mam herbatę. - Mercurio westchnął. - I ciasto. Dziewczyna zasłoniła burczący brzuch obiema dłońmi. - Jakie ciasto? - Darmowe. Mia się nadąsała. Oblizała usta i poczuła krew. - Moje ulubione. I chwyciła dłoń starego mężczyzny.

- Mam herbatę. - Mercurio westchnął. - I ciasto. Dziewczyna zasłoniła burczący brzuch obiema dłońmi. - Jakie ciasto? - Darmowe. Mia się nadąsała. Oblizała usta i poczuła krew. - Moje ulubione. I chwyciła dłoń starego mężczyzny.

Litość, jak wiedziałam, to tylko brak szacunku zapakowany w uprzejmość.

Litość, jak wiedziałam, to tylko brak szacunku zapakowany w uprzejmość.

The good die young, All the evil seems to live forever.

The good die young, All the evil seems to live forever.

Jeśli nie możesz zranić tych, którzy zranili ciebie, czasem wystarczy zranić kogokolwiek.

Jeśli nie możesz zranić tych, którzy zranili ciebie, czasem wystarczy zranić kogokolwiek.

Nigdy nie zauważą noża w twojej ręce, jeśli zatracą się w twoich oczach. Nigdy nie poczują trucizny w twoim winie, kiedy upiją się twoim widokiem.

Nigdy nie zauważą noża w twojej ręce, jeśli zatracą się w twoich oczach. Nigdy nie poczują trucizny w twoim winie, kiedy upiją się twoim widokiem.

- Prawda jest taka, że nie ma różnicy między twoimi i moimi intymnymi częściami ciała. [...] Po raz ostatni zaciągnęła się długo i głęboko, jakby czerpała z dymu życie. - Ale i tak wolę, żeby mówiono na mnie pizda niż kutas. Wypuściła szarość i przydeptała cygaretkę obcasem. Splunęła na wiatr. I tak po prostu młody Tric się zakochał.

- Prawda jest taka, że nie ma różnicy między twoimi i moimi intymnymi częściami ciała. [...] Po raz ostatni zaciągnęła się długo i głęboko, jakby czerpała z dymu życie. - Ale i tak wolę, żeby mówiono na mnie pizda niż kutas. Wypuściła szarość i przydeptała cygaretkę obcasem. Splunęła na wiatr. I tak po prostu młody Tric się zakochał.

-Na otchłań i krew, co to za smród? -To prawda.

-Na otchłań i krew, co to za smród? -To prawda.