Jesteśmy społecznością, która kocha książki

książka mi się spodobała chyba najbardziej z całej serii o Ever, przeczytałam ją w mgnieniu oka Polecam

książka mi się spodobała chyba najbardziej z całej serii o Ever, przeczytałam ją w mgnieniu oka Polecam

Książkę dostałam od mamy na imieniny. Gdy wzięłam ją do ręki wiedziałam, że zarwę dla niej niektóre noce. Książka jest dobra, nawet bardzo jednak nie powaliła mnie na kolana : )

Książkę dostałam od mamy na imieniny. Gdy wzięłam ją do ręki wiedziałam, że zarwę dla niej niektóre noce. Książka jest dobra, nawet bardzo jednak nie powaliła mnie na kolana : )

Książki nie przeczytałam. Wchłonęłam ją. Zabrałam się do niej z dużą rezerwą. Jednak bardzo spodobała mi się. Uważam, że jest bardzo dobra i wprowadza "świeży powiew". W końcu w empiku dostrzegłam między wampirami, wilkołakami, potworami i aniołami normalną książkę o naszych rówieśnikach (nie obdarzonych niesamowitymi mocami), którzy toczą bitwę o swe przetrwanie w krwawych igrzyskach.

Książki nie przeczytałam. Wchłonęłam ją. Zabrałam się do niej z dużą rezerwą. Jednak bardzo spodobała mi się. Uważam, że jest bardzo dobra i wprowadza "świeży powiew". W końcu w empiku dostrzegłam między wampirami, wilkołakami, potworami i aniołami normalną książkę o naszych rówieśnikach (nie obdarzonych niesamowitymi mocami), którzy toczą bitwę o swe przetrwanie w krwawych...

Agatha Christie znów przejawiła swą pomysłowość tym razem łącząc prace mitycznego Herkulesa z zagadkami Herkulesa Poirot. Uważam, że ta książka jest niesamowita a także bardzo wciągająca. Gorąco polecam. :D

Agatha Christie znów przejawiła swą pomysłowość tym razem łącząc prace mitycznego Herkulesa z zagadkami Herkulesa Poirot. Uważam, że ta książka jest niesamowita a także bardzo wciągająca. Gorąco polecam. :D

Bardzo ciekawa książka doskonale okraszona komizmem. Mimo swego humoru budzi także smutek ponieważ Harpagon nie ulega przemianie i ciągle pokazuje człowieka zniszczonego przez manie gromadzenia przedmiotów, którą Molier potępiał.

Bardzo ciekawa książka doskonale okraszona komizmem. Mimo swego humoru budzi także smutek ponieważ Harpagon nie ulega przemianie i ciągle pokazuje człowieka zniszczonego przez manie gromadzenia przedmiotów, którą Molier potępiał.