Akcja powieści dzieje się bezpośrednio po wydarzeniach z tomu pierwszego, które pozostawiły w Nikicie mnóstwo pytań i wątpliwości. Bohaterka jest gotowa na poznanie swojej przeszłości, nie chce już żyć w kłamstwach, którymi przez lata karmiła ją matka. By poznać odpowiedzi, Nikita wraz ze swoim partnerem Robinem udają się do mroźnej Norwegii w poszukiwaniu Akuszera Bogów. Zabójczyni pragnie odkryć w końcu prawdę, ale nie ułatwiają jej tego ścigający najemnicy ani zdradliwa Irena. Na szczęście z pomocą przychodzi jej pewien gang motocyklistów, który poza ochroną, bez wątpienia dostarcza jej rozrywki. Norwegia okazuje się być nie tylko bardzo klimatycznym i mrocznym miejscem, ale też okazuje się skrywać w sobie niesamowitą skandynawską magię...

Po przeczytaniu tej kontynuacji mogę śmiało powiedzieć, że cykl o Nikicie zapowiada się na niezwykle bogatą i zróżnicowaną serię, jeśli chodzi o poszczególne tomy. Dotychczasowe dwa mają oczywiście wspólne mianowniki i pewne wątki się w nich uzupełniają, natomiast ich klimat, wydźwięk, scenerie i sytuacje są tak inne, tak fajne i świeże w obydwu przypadkach, że naprawdę jestem pod wrażeniem. Widać duży kontrast pomiędzy tomem pierwszym, w którym pierwsze skrzypce grają alternatywne miasta, zaklęta w czasie Dzielnica Cudów i porwanie, a tomem drugim, gdzie na pierwszy plan wysuwa się nordycka mitologia i skandynawska magia. Obydwie części łączy natomiast motyw przemiany głównej bohaterki, jej stopniowe odkrywanie własnej tożsamości, szukanie odpowiedzi. W „Akuszerze Bogów” ten wątek zdecydowanie ulega rozbudowaniu, wraz z Nikitą poznajemy coraz więcej faktów o niej i jej rodzinie, a wraz z odpowiedziami pojawia się jeszcze więcej pytań. Apetyt rośnie w miarę jedzenia, a ja nie mogę się już doczekać kolejnej części i nowych informacji!

Aneta Jadowska ma bardzo ciekawy styl pisania. Z jednej strony mamy bardzo zgrabne i ładne opisy o lekko nawet poetyckim zabarwieniu, a z drugiej rozbrajające dialogi, pełne świetnego humoru, ironii i odważnych wulgaryzmów. Mieszanka jak dla mnie idealna, jeśli chodzi o zwariowaną historię z mocną kobiecą bohaterką na czele. Postaci są świetnie wykreowane - zarówno Nikita, jak i Robin, czy inne sylwetki drugoplanowe. W tej części kolorytu dodają nordyccy bogowie i postać samego Akuszera Bogów. Aneta Jadowska sporo czerpie z mitologii, dodając do tego swoje interpretacje i smaczki, co broni się w tej historii naprawdę całkiem nieźle.

Podsumowując, „Akuszer Bogów” to bardzo udana kontynuacja cyklu o Nikicie. Autorka rozbudowuje historię, ciągnąc dalej wątki rodzinne głównej bohaterki i jej dążenie do odkrycia prawdy, a dokłada do tego wspaniały klimat mroźnej Norwegii i magiczną nordycką mitologię. Całość wypada naprawdę świetnie i czyta się to z zaangażowaniem i przyjemnością. Ci, którzy jeszcze nie znają tego cyklu powinni to szybko nadrobić!

Angelika Paterak